სამხრეთი არაბეთი

სამხრეთი არაბეთი — ისტორიული რეგიონი, რომელიც არაბეთის ნახევარკუნძულის სამხრეთ რეგიონებს მოიცავს. ძირითადად ის მოიცავს დღევანდელი იემენის ტერიტორიას. ისტორიულად მასში ასევე შედიოდა დღევანდელი ომანის რეგიონი დოფარი და საუდის არაბეთის შემდეგი რეგიონები: ნაჯრანი, ჯიზანი, ასირი.

სამხრეთი არაბეთი დასახლებულია განსხვავებული ეთნიკური და ლინგვისტური ჯგუფებით. კულტურული კავშირები და საერთო ტრადიციები არღვევს არსებუკლ პოლიტიკურ საზღვრებს. ეს არის სამხრეთი არაბეთის ისტორიული ხალხის - კაჰტანიტების (არაბ. قَحْطَانِي) რეგიონი.^[1]^[2]

ენა და ტოპოლოგია რედაქტირება

ისტორიულად რეგიონში გავრცელებული იყო საერთო სამხრეთარაბული ენა და მისი დიალექტები. გამოიყენებოდა საერთო სამხრეთარაბული დამწერლობა, რომლისგანაც მოგვიანებით შეიქმნა ეთიოპიური ანბანი.

იემენი ან ალ-იემენ აღნიშნავს მარჯვენა მხარეს. რომაელები რეგიონს უწოდებდნენ ფელიქს არაბიას (თარგმანში ნაყოფიერი არაბეთი).^[3]

ისტორია რედაქტირება

სამი ათასი წლის წინ რეგიონში რამდენიმე ანტიკური სახელმწიფო არსებობდა, მაგალითად: მინეიელების სამეფო, კატაბანი, ჰადრამავთი, საბეიელების სამეფო.^[4] ამ პერიოდში მოღვაწეობდა ლეგენდარული საბის დედოფალი და ასევე შეიქმნა რამდენიმე ღირსშესანიშნაობა, მათ შორის: მარიბის დამბა, საკმევლის გზა.^[5] ორი ათასი წლის წინ სამხრეთ არაბეთში წამყვანი ძალა იყო ჰიმიარიტების სამეფო. პირველად აქსუმის სამეფოს ჯარები III-IV საუკუნეში გამოჩნდნენ და ტერიტორიას VI საუკუნის შუარიცხვებამდე იმორჩილებდნენ. 575 წლიდან რეგიონი სასანიანების გავლენის ქვეშ მოექცა, ხოლო 628 წელს ის მუსლიმანური გახდა.^[6]

სამხრეთი არაბეთის მმართველი მუსლიმი დინასტიები რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

Official Website of the Al-Quaiti Royal Family of Hadhramaut

სქოლიო რედაქტირება

↑ Qahtan, ონლაინ ენციკლოპედია ბრიტანიკა, 2009, webpage: .
↑ De Lacy O'Leary (2001). Arabia Before Muhammad, გვ. 18. notes "Qahtan are divided into the two sub-groups of Himyar and Kahlan".
↑ Mackintosh-Smith, Yemen (London: John Murray 1997) at 8.
↑ Brian Doe, South Arabia (London: Thames & Hudson 1971) at 60–102.
↑ Jean-Francois Breton, Arabia Felix (University of Notre Dame 1999) at 13–20, 23; 53–73; 3–5, 41–43.
↑ al-Tabari, The History of al-Tabari, volume VIII, The Victory of Islam (S.U.N.Y. 1997) at 114 (became Muslim).

[EB-1] Qahtan, ონლაინ ენციკლოპედია ბრიტანიკა, 2009, webpage: .

[DL-2] De Lacy O'Leary (2001). Arabia Before Muhammad, გვ. 18. notes "Qahtan are divided into the two sub-groups of Himyar and Kahlan".

[3] Mackintosh-Smith, Yemen (London: John Murray 1997) at 8.

[4] Brian Doe, South Arabia (London: Thames & Hudson 1971) at 60–102.

[5] Jean-Francois Breton, Arabia Felix (University of Notre Dame 1999) at 13–20, 23; 53–73; 3–5, 41–43.

[6] -Tabari, The History of al-Tabari, volume VIII, The Victory of Islam (S.U.N.Y. 1997) at 114 (became Muslim).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]