პრაგმატიზმი (ბერძ. მოქმედება) — სუბიექტურ–იდეალისტური ფილოსოფიური მოძღვრება, პოზიტივიზმის თავისებური სახე. წარმოიშვა აშშ-ში XIX ს-ის 70-იან წლებში, რომელიც ჭეშმარიტებად აღიარებს იმას, რაც პრაქტიკულად სასარგებლოა და არა ობიექტურ ჭეშმარიტებას.[1] ეს მიმართულება განავითარა მეტაფიზიკურმა კლუბმა, რომლის წევრებიც იყვნენ: ჩარლზ პირსი, უილიამ ჯეიმსი, ჩანსი რაიტი, ჯონ დიუი და ჯორჯ მიდი.

ჩარლზ პირსი ამერიკელი ერუდიტი რომელმაც პირველმა ჩამოაყალიბა პრაგმატიზმის განსაზღვრება

ლიტერატურა რედაქტირება

  • John J. Stuhr, ed. One Hundred Years of Pragmatism: William James's Revolutionary Philosophy (Indiana University Press; 2010) 215 pages; Essays on pragmatism and American culture, pragmatism as a way of thinking and settling disputes, pragmatism as a theory of truth, and pragmatism as a mood, attitude, or temperament.

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება