მოაბური ენა

მოაბური ენა — სემიტური ენების ჯგუფის დასავლური შტოს ენა. ბგერათა სისტემის, მორფოლოგიის, სინტაქსისა და ლექსიკის მიხედვით იგი ძალიან ახლოა ბიბლიის ებრაულთან; მისგან განსხვავდება მრავლობითი რიცხვისა და უკუქცევითი ფორმების წარმოებით, რითაც იგი უფრო არამეულსა და აქადურს უახლოვდება. მოაბურ ენაზე ძველ აღმოსავლეთში მეტყველებდა სემიტური ტომი, რომელიც ცხოვრობდა მკვდარი ზღვის აღმოსავლეთ ნაპირზე. მოაბურ ენაზე შექმნილი ერთადერთი ძეგლია სემიტურენოვანი ეპიგრაფიკის უძველესი ნიმუში — მოაბელთა მეფის მეშას წარწერა (დაახლ. ძვ. წ. 840).

იხილეთ აგრეთვე

• მოაბი
• მოაბელები

ლიტერატურა

• ბაბალიკაშვილი ნ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 53.