მილანის ედიქტი

მილანის ედიქტი (Edictum Mediolanensium) — რომის იმპერატორის, კონსტანტინე დიდის, მიერ გამოცემული ედიქტი ქალაქ მილანში 313 წელს.

ისტორია

შუა საუკუნეები ევროპაში ქრისტიანული სახელმწიფოების ჩამოყალიბების ხანაა. ქრისტიანობა ევროპის კონტინენტზე იქადაგეს მოციქულებმა, რომელთა შორის განსაკუთრებული ადგილი პეტრესა და პავლეს უჭირავთ. ჯერ კიდევ I საუკუნეში რომში ძლიერი ქრისტიანული თემი ჩამოყალიბდა.

რომის იმპერატორები, რომლებიც თავს ღმერთად მიიჩნევდნენ, ქრისტიანებს 300 წელზე მეტხანს სასტიკად სდევნიდნენ. მხოლოდ იმპერატორ კონსტანტინე დიდის (306-337) დროს შეწყდა მათი დევნა. კონსტანტინე დიდმა თანაიმპერაოტორ ლიცინიუსთან ერთად, 313 წელს, მილანში, გამოსცა ედიქტი, რომელიც შემწყნარებლური იყო ყველა სარწმუნოების მიმართ. ქრისტიანებს სხვა რელიგიური მიმდინარეობების გვერდით თანაბარი უფლებები ენიჭებოდათ.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 695.

რესურსები ინტერნეტში

• Galerius and Constantine's Edicts of Toleration 311 and 313, from the Medieval Sourcebook დაარქივებული 2014-08-14 საიტზე Wayback Machine.
• Edictum Mediolanense, as in Lactantius, De mortibus persecutorum, from The Roman Law Library at the University of Grenoble დაარქივებული 2011-07-16 საიტზე Wayback Machine.