კალოიანი (ბულგარეთი)
კალოიანი, ივან კალოიანი (დ. დაახლ. 1170 — გ. ოქტომბერი, 1207) — ბულგარეთის მეორე სამეფოს მეფე 1197 წლიდან. წარმატებით ებრძოდა ბიზანტიას, გაათავისუფლა ჩრდილოეთ ბულგარეთი, პომორავიე და მაკედონიის უმეტესი ნაწილი. კალოიანმა ცნო რომის კურიის უზენაესი საეკლესიო ხელისუფლება, რისთვისაც პაპმა ინოკენტი III-მ აკურთხა (1204) „ბულგარების და ვლახების“ მეფედ. მისი პოლიტიკა მიზნად ისახავდა ბოგომილობაზე და ქალაქებზე დაყრდნობით სამეფო ხელისუფლების განმტკიცებას. 1205 წლის 14 აპრილს მონაწილეობდა ადრიანოპოლის ბრძოლაში ჯვაროსანთა წინააღმდეგ. მოკლეს შეთქმულმა ბოიარებმა სოლუნის გარემოცვის დროს.
| კალოიანი | |
|---|---|
| Калоян | |
 კალოიანის ძეგლი ველიკო-ტარნოვოში | |
| ბულგარეთის მეორე სამეფოს მეფე | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1197 |
| მმართ. დასასრული: | 1207 |
| წინამორბედი: | პეტრე II |
| მემკვიდრე: | ბორილი |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | დაახლ. 1170 |
| გარდ. თარიღი: | ოქტომბერი, 1207 |
| გარდ. ადგილი: | სალუნი |
| დაკრძ. ადგილი: | ველიკო-ტარნოვო |
| მეუღლე: | ანა-ანისია |
| შვილები: | მარია (?), ვენიამინი (?) |
| დინასტია: | ასენი |
ლიტერატურა რედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 339.