თივაქასრა
თივაქასრა (ლათ. Poa) — მცენარეთა გვარი მარცვლოვანთა ოჯახისა. მრავალწლოვანი, იშვიათად ერთწლოვანი ბალახია. ყვავილედი საგველაა, თავთუნები — ორ- და მრავალყვავილიანი.
| თივაქასრა | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 თივაქასრა | ||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||
| ||||||||||||
| ლათინური სახელი | ||||||||||||
| Poa | ||||||||||||
| ||||||||||||
ცნობილია 300-ზე მეტი სახეობა, რომლებიც გავრცელებულია ცივ და ზომიერ სარტყელში. ტროპიკების მთიან რაიონებში. საქართველოში 16 სახეობა იზრდება. უმრავლესობა მდელოსა და ველის მცენარეა, გვხვდება აგრეთვე ტყეებში (Poa nemoralis, Poa remota), უდაბნოებსა და ნახევრად უდაბნოებში (Poa bulbosa). სიმაღლის მიხედვით არჩეევენ თივაქასრის მაღალ-სათიბ და დაბალ — საძოვრის ტიპს.
თივაქასრის ბევრი სახეობა ძვირფასი საკვები მცენარეა. მაგ., მდელოს თივაქასრა მრავალწლოვანი კორდწარმომქმნელი, ფესურიანი მარცვლოვანია. მრავლდება თესლითა და ვეგეტატიურად. იყენებენ კულტურულ საძოვრებისა და გაზონების მოსაწყობად. საძოვრების ბალახთნარევში კარგი საკვებია ყველანაირი საქონლისათვის. გაძოვის შემდეგ მალე ამოიზრდება, გვალვა- და ყინვაგამძლეა, ვერ იტანს ნიადაგის დამლაშებას. თივის მოსავალი 25-28ც/ჰა-ზე. 100 კგ თივა შეიცავს 54 საკვებ ერთეულს და 5,3 კგ მონელებად პროტეინს. ყუათიანი საკვებია სხვა მრავალწლოვანი სახეობებიც — ბოლქვიანი თივაქასრა და ჭაობის თივაქასრა.
ლიტერატურა რედაქტირება
- ნახუცრიშვილი შ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 681.