თეოდორე ადელუნგი
თედორე პავლეს ძე ადელუნგი (დ. 25 თებერვალი, 1768, შჩეცინი — გ. 30 იანვარი[ძვ. სტ. 18 იანვარი], 1843, სანქტ-პეტერბურგი) — რუსი ისტორიკოსი, ენათმეცნიერი, ბიბლიოგრაფი. პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1809). წარმოშობით გერმანელი.
| თეოდორე ადელუნგი | |
|---|---|
| გერმ. Friedrich von Adelung | |
 | |
| დაბ. თარიღი | 25 თებერვალი, 1768[1] [2] [3] [4] [5] [6] |
| დაბ. ადგილი | შჩეცინი[3] [2] |
| გარდ. თარიღი | 18 (30) იანვარი, 1843[2] [3] (74 წლის) |
| გარდ. ადგილი | სანქტ-პეტერბურგი[2] |
| დასაფლავებულია | ვოლკოვოს სასაფლაო |
| მოქალაქეობა |
.svg){kind=small} პრუსიის სამეფორუსეთის იმპერია |
| საქმიანობა | ფილოლოგი, ენათმეცნიერი, ისტორიკოსი, იურისტი, ფილოსოფოსი და აღმოსავლეთმცოდნე[7] |
| მუშაობის ადგილი | პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემია |
| ალმა-მატერი | ლაიფციგის უნივერსიტეტი |
| შვილ(ებ)ი | Nikolaus von Adelung, Alexandra Fedorovna Adelung და Q123998552? |
| ჯილდოები | დემიდოვის პრემია |
ბიოგრაფია რედაქტირება
1794 წლიდან ცხოვრობდა რუსეთში. მონაწილეობდა რუმიანცევის მუზეუმის შექმნაში. მისი მთავარი ნაშრომი „1700 წლამდე რუსეთში ნამყოფ მოგზაურთა და მათ თხზულებათა კრიტიკულ-ლიტერატურული მიმოხილვა“ მრავალ ცნობას შეიცავს იმ მოგზაურთა შესახებაც, რომლებიც კავკასიაში ყოფილან. ა. შტორხის თანაავტორობით გამოსცა „რუსეთის ლიტერატურის სისტემატური მიმოხილვა ხუთი წლის მანძილზე — 1801 წლიდან 1806 წლამდე“. მასვე ეკუთვნის სანსკრიტული ენის ბიბლიოგრაფია, რომელმაც საყოველთაო აღიარება მოიპოვა.
ლიტერატურა რედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 87-88.
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #120092859 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов, Н. П. Чулков, Н. Д. Чечулин и др. — СПб, Москва.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 verschiedene Autoren Allgemeine Deutsche Biographie / Hrsg.: Historische Commission bei der königl. Akademie der Wissenschaften — L: Duncker & Humblot, 1875.
- ↑ Friedrich von Adelung — 2009.
- ↑ SNAC — 2010.
- ↑ KNAW Past Members
- ↑ Czech National Authority Database