ვაუდის სადგური
ვაუდის სადგური (ნიდერლ. Ir.D.F. Woudagemaal) — ორთქლის ტუმბოზე მომუშავე მსოფლიოში უდიდესი წყლის საქაჩი სადგური ნიდერლანდებში. სადგური 1920 წლის 7 ოქტომბერს დედოფალმა ვილჰელმინამ გახსნა, რათა მას ფრისლანდის პროვინციიდან ზედმეტი წყალი გადაექაჩა. მათი ექსპლუატაციაში შესვლიდან 47 წლის შემდეგ, 1967 წელს საქვაბეები ნავთზე გადააკეთეს.
| ვაუდის წყალსაქაჩი სადგური* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  ნიდერლანდი
|
| ტიპი | კულტურული |
| კრიტერიუმები | i, ii, iv |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | ევროპა |
| კოორდინატები | 52°50′45″ ჩ. გ. 5°40′44″ ა. გ. / 52.84583° ჩ. გ. 5.67889° ა. გ. |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 1998 (22-ე სესია) |
| ნომერი | 867 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
|
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 867 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
წყალსაქაჩი სადგური ქალაქ ლემერის შემოგარენში მდებარეობს.
1998 წელს, ვაუდის სადგური იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.