დაფნარი

დაფნარი
სოფელი
	დაფნარი;
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	იმერეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	სამტრედიის მუნიციპალიტეტი
თემი	გომი
კოორდინატები	42°06′20″ ჩ. გ. 42°19′38″ ა. გ. / 42.10556° ჩ. გ. 42.32722° ა. გ.
დაარსდა	ძვ. წ. V-II სს
ცენტრის სიმაღლე	40 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	541 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995

დაფნარი — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის სამტრედიის მუნიციპალიტეტში, გომის ადმინისტრაციულ ერთეულში. მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე, რკინიგზის სადგური. ზღვის დონიდან 40 მეტრი, სამტრედიიდან 7 კილომეტრი. სოფელში გადის საქართველოს საავტომობილო მაგისტრალი ს12. სოფელს ემსახურება დაბლაგომის საჯარო სკოლა.

ისტორია რედაქტირება

სოფლის მიდამოებში, მდინარე რიონის მარცხენა ნაპირას, ნაპოვნია ძვ. წ. V-II სს. ნასოფლარი და სამაროვანი. 1966-1973 წლებში გათხრების შედეგად (ხელმძღვანელი ნ. კიღურაძე) აღმოჩნდა ბუნებრივ და ხელოვნურ ტერასებზე აგებული ბათქაშით შელესილი წნული ოთკუთხა ფაცხები. საოჯახო სამაროვნები განლაგებულია ცალკეულ ბუდეებად, როგორც ჩანს, საკარმიდამო ნაკვეთებზე. სამარხებად გამოყენებულია ორმოებში ჰორიზონტალურად ან ვერტიკალურად ჩადგმული საღვინე ქვევრები. გვხვდება როგორც მდიდრული, ისე ღარიბული სამარხები. არქეოლოგიური მასალა (თიხის ჭურჭელი, ვერცხლისა და ბრინჯაოს სამკაულები, მონეტები) მოწმობს ქონებრივ დიფერენციაციას სასოფლო თემის შიგნით. დაფნარი ვანის ანტიკური ხანის ქალაქის სასოფლო-სამეურნეო გარეუბანი იყო. მოსახლეობა მისდევდა მევენახეობა-მეღვინეობას და ჩაბმული იყო სასაქონლო-ფულად ურთიერთობაში, რასაც ხელს უწყობდა მნიშვნელოვან სავაჭრო-ეკონომიკურ კომუნიკაციათა სიახლოვე.

შუა საუკუნეებში დაფნარი შედიოდა ჯერ ქვაბულიძეთა საერისთავოში, შემდეგ კი ჭილაძეების სათავადოში. სოფელში შემორჩენილია ადგილი „ჭილა მეფის ნასახლარი“.^[2] სოფელში იდგა ღვთისმშობლის შობის ეკლესია. სოფელი მოხსენიებულია გალაკტიონის ლექსში „გურიის მთებს“.