გუმბათის ყელი

გუმბათის ყელი — ცილინდრული ან მრავალწახნაგა მოცულობა, რომელსაც გუმბათი აგვირგვინებს. ჩვეულებრივ, ასეთ მოცულობაში შიგა სივრცის გასანათებლად სარკმლებია გაჭრილი. დამახასიათებელია უმეტესად ეკლესიებისათვის. იგი ძველი ქართული გუმბათოვანი ტაძრების აუცილებელი ელემენტია. იმ შემთხვევაში, როდესაც გუმბათის ყელი კვადრატული შენობის თავზეა ამოყვანილი, კვადრატული საფუძვლისა და გუმბთის ყელის დასაკავშირებლად იყენებდნენ ტრომპს ან აფრას (პანდატივს). თანამედროვე არქიტექტურაში გუმბათის ყელს ათავსებენ სვეტებზე დაყრდობილ რკინაბეტონის სარტყელზე.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 307.