ვიკიპედია

განათლება სინგაპურში

განათლება სინგაპურში — სინგაპურის განათლების სამინისტროს (MOE) მიერ მართული სისტემა [1], რომელიც აკონტროლებს სახელმწიფო სკოლების განვითარებასა და ადმინისტრაციას, გადამხდელთა დაფინანსება, მაგრამ ასევე აქვს საკონსულტაციო და სამეთვალყურეო როლი კერძო სკოლებში.

განათლების ხარჯები, როგორც წესი, შეადგენს წლიური ეროვნული ბიუჯეტის დაახლოებით 20 პროცენტს [2] რომელიც აფინანსებს სახელმწიფო განათლებას და სინგაპურის მოქალაქეების მიერ მთავრობის დახმარებით კერძო სწავლებას და აფინანსებს ედუსეივის (Edusave) პროგრამას. არამოქალაქეებისთვის მნიშვნელოვნად უფრო ძვირია შვილების განათლება სინგაპურის სამთავრობო და მთავრობის მიერ დახმარებულ სკოლებში. 2000 წელს კანონი სავალდებულო განათლების შესახებ კანონი ასახავდა დაწყებითი კლასის ასაკის ბავშვებისათვის განათლების სავალდებულოობას (გარდა სპეციალური საჭიროების მქონე პირებისა ), [3] და სისხლის სამართლის დანაშაულად მიიჩნევა თუ მშობელი შვილს არ ჩარიცხავს სკოლაში და არ უზრუნველყოფს მათ რეგულარულ დასწრებას სასწავლო პროცესში. [4] გათავისუფლება დასაშვებია საშინაო სწავლების ან სრულ განაკვეთზე მყოფი რელიგიური დაწესებულებებისათვის, მაგრამ მშობლებმა უნდა მიმართონ განათლების სამინისტროს გათავისუფლების თხოვნით და უნდა დააკმაყოფილონ მინიმალური ნიშნული. [5] სინგაპურის საგანმანათლებლო სისტემა ეკონომიკური თანამშრომლობისა და განვითარების ორგანიზაციის (OECD) მიხედვით მსოფლიოში ერთ–ერთ მოწინავე ადგილზეა. ითვლება, რომ ეს მოდის სწავლების სტილიდან, რომელიც სინგაპურში ხორციელდება. პედაგოგები ყურადღებას ამახვილებენ იმაზე, რომ თითოეულმა მოსწავლემ საფუძვლიანად აითვისოს შესწავლილი მასალა ვიდრე სილაბუსით გათვალისწინებულ ახალ თემაზე გადავლენ. მასწავლებლები სინგაპურში ასწავლიან გაცილებით ვიწრო, მაგრამ უფრო ღრმა ტიპის ინსტრუქციებით. [6]

სინგაპურში სწავლების მთავარი ენაა ინგლისური, რომელიც ოფიციალურად დაინიშნა პირველ ენად ადგილობრივი განათლების სისტემაში 1987 წელს. [7] ინგლისური პირველი ენაა, რომელსაც ბავშვების ნახევარი სწავლობს სკოლამდელი ასაკის მიღწევამდე და ამის შემდეგ, ინგლისური ენა ხდება დაწყებითი სკოლის სწავლების ძირითადი საშუალება. მიუხედავად იმისა, რომ მალაიზია, მანდარინი და ტამილური ასევე ოფიციალური ენებია, ინგლისური თითქმის ყველა საგნის სწავლების ენაა, გარდა დედაენისა და ამ ენაზე არსებული ლიტერატურისა; გარკვეული სკოლები, მაგალითად, საშუალო სკოლები სპეციალური დახმარების გეგმის (SAP) შესაბამისად, ხელს უწყობენ მშობლიური ენის უფრო მდიდარ გამოყენებას და ზოგჯერ მათ შეუძლიათ ისწავლონ საგნები მანდარინ ჩინურ ენაზე. რამდენიმე სკოლა ექსპერიმენტებს ატარებს სასწავლო პროგრამებში, რომლებიც აერთიანებს ენის საგნებს მათემატიკასა და მეცნიერებებში, როგორც ინგლისურის, ასევე მეორე ენის გამოყენებით.

სინგაპურის საგანმანათლებლო სისტემა აღწერილია, როგორც „მსოფლიოს წამყვანი“. მოსწავლეთა შეფასების საერთაშორისო პროგრამის (PISA) კვლევის თანახმად, სინგაპურს აქვს ყველაზე დიდი წარმატება საერთაშორისო განათლებაში და ლიდერობს გლობალურ რეიტინგში. [8] [9]


განათლების პოლიტიკა რედაქტირება

მერიტოკრატია რედაქტირება

მერიტოკრატია სინგაპურში ფუნდამენტური იდეოლოგიაა და განათლების სისტემის ფუნდამენტური პრინციპია, რომელიც მიზნად ისახავს ბრწყინვალე ახალგაზრდა სტუდენტების აღმოჩენას და მოწინავე პოზიციებზე განაწილებას. სისტემა დიდ ყურადღებას აქცევს აკადემიურ მოსწრებას სტუდენტების შეფასებისას და მათ სპეციალურ პროგრამებსა და უნივერსიტეტებში დაშვების მინიჭებისას, თუმცა ამან შეშფოთება გამოიწვია, რადგან ჩნდებოდა ელიტების შექმნის საშიშროება. [10] აკადემიური შეფასება განიხილება, როგორც სტუდენტის შესაძლებლობისა და ძალისხმევის ობიექტური საზომები, მათი სოციალური წარმომავლობის მიუხედავად. [11] კარგი აკადემიური მოსწრების ქონა განიხილება, როგორც ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი სტუდენტების კარიერული პერსპექტივების დასაქმების ბაზარზე და მათი მომავალი ეკონომიკური სტატუსისთვის. [12]

ბილინგვიზმი (დედა ენა) რედაქტირება

ბილინგვიზმი, ანუ დედაენის პოლიტიკა სინგაპურის განათლების სისტემის ქვაკუთხედია. მიუხედავად იმისა, რომ ინგლისური ენა არის პირველი ენა და სწავლების საშუალება საშუალო სკოლაში, სტუდენტების უმეტესობას მოეთხოვება „მშობლიური ენის“ ცოდნა, რომელიც შეიძლება იყოს სამი ოფიციალური ენიდან ერთი: სტანდარტული მანდარინი, მალაიზიური ან ტამილური. არათამილმა ინდიელმა შეიძლება აირჩიოს თამილური ან არაოფიციალური ენა, როგორიცაა ბენგალური, გუჯარათი, ჰინდი, პენჯაბური ან ურდუ. ამასთან, არა მანდარინული წარმოშობის ჩინელმა სტუდენტებმა, მაგალითად კანტონურ ენაზე მოსაუბრეებმა, უნდა ისწავლონ მანდარინი, ხოლო ინდონეზიური წარმოშობის მქონე მოსწავლეებმა უნდა ისწავლონ მალაიზიური. არაჩინურმა, მალაიელმა ან ინდოელმა სტუდენტმა შეიძლება აირჩიოს რომელიმე ამ ენის შესწავლა (ჩვეულებრივ იაპონელები, კორეელები და სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიელები, რომლებიც არ არიან მალაური ან ინდონეზიური წარმოშობა, ირჩევენ ჩინურს). დედა ენა არის სავალდებულო გამოცდა. [13]

სამომავლო უნარები რედაქტირება

სამომავლო უნარების (SkillsFuture) ინიციატივის ოთხი ძირითადი მიზანი არსებობს:

  1. დაეხმაროს ინდივიდებს განათლების, ტრენინგისა და კარიერის არჩევისას კარგად გააზრებულ დაგეგმვაში.
  2. განათლებისა და ტრენინგის ინტეგრირებული, მაღალი ხარისხის სისტემის შემუშავება, რომელიც რეაგირებს მუდმივად განვითარებად ინდუსტრიულ საჭიროებებზე.
  3. დამსაქმებლის აღიარებისა და კარიერული განვითარების ხელშეწყობა უნარ-ჩვევების საფუძველზე.
  4. კულტურის განვითარება, რომელიც მხარს უჭერს და აღნიშნავს სწავლების უწყვეტ პროცესს. [14]

სამომავლო უნარების პროგრამა „გამოიმუშავე და ისწავლე“ საშუალებას აძლევს კურსდამთავრებულებს მუშაობა დაიწყონ პროფესიის შესაბამისად, რაც მათ საშუალებას აძლევს მიიღონ ანაზღაურება სამსახურისათვის საჭირო სტრუქტურირებული ტრენინგის გავლისას. [15] 2016 წლის მონაცემებით, სინგაპურში სულ 40 „გამოიმუშავე და ისწავლე“ პროგრამაა. [16]

სქოლიო რედაქტირება

  1. ↑ Singapore – Education System and School Accountability. Department of Education, Western Australia. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 13 სექტემბერი 2012. ციტირების თარიღი: 3 November 2012.
  2. ↑ TOTAL ESTIMATES OUTLAYS FOR FY2020 BY HEAD OF EXPENDITURE.
  3. ↑ Compulsory Education. ციტირების თარიღი: 23 February 2012
  4. ↑ Compulsory Education Act (Chapter 51). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-01-28. ციტირების თარიღი: 2020-11-11.
  5. ↑ Singapore: Compulsory education. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 6 ივლისი 2006. ციტირების თარიღი: 11 ნოემბერი 2020.
  6. ↑ „What other countries can learn from Singapore’s schools“.
  7. ↑ „Going back to the basics of effective English-language teaching“. 9 November 2009. ციტირების თარიღი: 23 December 2010.
  8. ↑ „Schools 'in a curriculum vacuum'“. 18 June 2010. ციტირების თარიღი: 20 June 2010.
  9. ↑ „Singapore first place in school rankings“. 6 December 2016.
  10. ↑ Update on the University Sector. Ministry of Education, Singapore (2004). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 23 მარტი 2007. ციტირების თარიღი: 11 ნოემბერი 2020.
  11. ↑ Singapore Education Sector Analysis. Education Resources Information Center (2002).
  12. ↑ „National Day Rally Speech“.
  13. ↑ Returning Singaporeans – Mother Tongue Policy. Ministry of Education, Singapore. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 3 აგვისტო 2003. ციტირების თარიღი: 11 ნოემბერი 2020.
  14. ↑ Yorozu, Rika (2017). „Lifelong Learning in Transformation: Promising practices in Southeast Asia“ (PDF). No. 4. UNESCO: 50. დამოწმება journal საჭიროებს |journal=-ს (დახმარება)
  15. ↑ Yorozu, Rika (2017). „Lifelong Learning in Transformation: Promising practices in Southeast Asia“ (PDF). No. 4. UNESCO: 49. დამოწმება journal საჭიროებს |journal=-ს (დახმარება)
  16. ↑ Yorozu, Rika (2017). „Lifelong Learning in transformation: Promising practices in Southeast Asia“ (PDF). No. 4. UNESCO: 52. დამოწმება journal საჭიროებს |journal=-ს (დახმარება)
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=განათლება_სინგაპურში&oldid=4436689“-დან