აბლაუტი

აბლაუტი (გერმ. Ablaut — „გადაბგერება“; ასევე იწოდება, როგორც აპოფონია) — სიტყვაში ხმოვნის ფონოლოგიური მონაცვლეობის გამოყენება გრამატიკული ფორმის გასარჩევად. გავრცელებულია სხვადასხვა სტრუქტურის ენებში. მაგალითად:

• ბერძ. petomai — „ვფრენ“ ~ აორისტი eptomen (pet/pt),
• ინგლ. foot — „ფეხი“ ~ მრავლობითი რიცხვი feet,
• ქართ. ვდრეკ—წყვეტილი—ვ-დრიკ-ე (ე/ი).

ქართულში აბლაუტი, ისევე როგორც ინდოევროპულ ენებში, მორფოლოგიური სიჭარბის მოვლენაა (ე. ი. გვხვდება სხვა გრამატიკულ საშუალებებთან ერთად და არა დამოუკიდებლად).

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 30.