შარლ ბოდლერი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

მამა, საფრანგეთის დიდი რევოლუციის მონაწილე ადრე გარდაეცვალა. მამინაცვალთან დაძაბულმა ურთიერთობამ მძიმე დაღი დაასვა მის ხასიათს. კოლეჯის დამთავრების შემდეგ სამსახური არ დაუწყია, ოჯახსაც გაერიდა და წერას მიჰყო ხელი. მისი პირველი ლექსები ("ალბატროსი", "კრეოლ ქალს") და სტატიები ფერწერის საკითხებზე 40–იანი წლების დასაწყისში გამოქვეყნდა. პოეტური შეგირდობის პერიოდში გატაცებული იყო [[რონსარი, პიერ დე|პიერ დე რონსარით]], [[მარო, კლემან|კლემან მაროთი]], [[დ'ობინიე, თეოდორ აგრიპა|აგრიპა დ'ობინიეთი]]. ღრმად სწავლობდა [[სტენდალი|სტენდალის]], [[ბალზაკი, ონორე დე|ბალზაკის]] შემოქმედებას, [[განმანათლებლობა|განმანათლებლებ]]ს. მისი ესთეტიკური მრწამსის ჩამოყალიბებაზე დიდი გავლენა მოახდინეს [[სტენდალი|სტენდალმა]], [[ფლობერი, გუსტავ|გუსტავ ფლობერმა]], აგრეთვე [[პო, ედგარ ალან|ედგარ ალან პომ]], რომლის ნაწარმოებების თარგმანსაც ბოდლერმა 17 წელი მოანდომა.

 

"ბოროტების ყვავილები" კონტრასტის პრინციპითაა აგებული: მასში დაპირისპირებულია სიცოცხლისა და სიკვდილის, სპლინისა და იდეალის თემები. ბოდლერი მტკივნეულად აღიქვამს მისი თანამედროვე საზოგადოების სიმახინჯეს და მაშინაც, როდესაც გამოსავალს ვერ ხედავს, რჩება პირდაპირი და უკომპრომისო. ბოდლერის სხვა თხზულებებიდან აღსანიშნავია წიგნი "ხელოვნური სამოთხენი" (1860), მისი გარდაცვალების შემდეგ შედგენილი ლექსთა კრებული "ნამსხვრევები" (1866), კრიტიკული წერილები ხელოვნებათმცოდნეობის საკითხებზე ("1845 წლის სალონი", "1846 წლის სალონი", "კლასიკოსთა მუზეუმი"), სადაც იგი ავითარებდა თანამედროვე რომანტიზმსა და საფრანგეთის დიდი რევოლუციის პერიოდის მხატვართა შორის ნათესაობის იდეას. ბოდლერი განსაკუთრებითი აღტაცებით წერდა [[დელაკრუა, ეჟენ|დელაკრუას]], [[დავიდი, ჟან ლუი|დავიდის]], [[ენგრი, ჟან ოგიუსტ დომინიკ|ენგრის]] ხელოვნებაზე, დომიეს პოლიტიკურ კარიკატურაზე, [[მიქელანჯელო, ბუონმაროტო|მიქელანჯელოსა]] და [[გოია, ფრანსისკო|გოიას]] შემოქმედებაზე.

 

ბოდლერის პოეზიას დიდი რეზონანსი ჰქონდა როგორც თანამედროვე, ისე მომდევნო თაობის მწერალთა შორის. კერძოდ, მის სახელს უკავშირებდნენ დეკადენტური ლიტერატურის განვითარებას, მაგრამ წმინდა "ბოდლერისეული" განწყობილებებისა და თემების გარდა ამ დიდ რეზონანს საფუძვლად უდევს პოეტის პროგრესული ჰუმანისტური ტენდენციებიც, აგრეთვე მისი ლექსების კლასიკურად მკაცრი, დახვეწილი სტილი, გასაოცარი ბგერწერა, რიტმულობა, მკაფიო გამომსახველობა. საქართველოში ბოდლერის პოეზიით დაინტერესებულები იყვნენ "ცისფერყანწელები". მისი გავლენა იგრძნობა [[იაშვილი, პაოლო|პაოლო იაშვილისა]] და [[ტაბიძე, გალაკტიონ|გალაკტიონ ტაბიძის]] შემოქმედების ადრეულ ეტაპებზე.

* ''1845 წლის სალონი'', [[1845]]

* ''1846 წლის სალონი'', [[1846]]

* ''სრული შემოქმედება'', [[1922]]-53 (19 vols.)

 

{{ვიკიციტატა}}

 

 

[[ja:シャルル・ボードレール]]

[[ko:샤를 보들레르]]

[[la:Carolus Baudelaire]]

[[lmo:Charles Baudelaire]]