ირაკლი ფარჯიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

| სფერო = მხატვრობა

| მიმდინარეობა = მინიატურა, რელიგიური თემატიკა

მამამისი, სპირიდონ ფარჯიანი, [[საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტია |პარტიის ]წევრი და სვანეთის[[სვანეთი]]ს სამხარეო პარტკომის მდივანი იყო. დედა, სოფიო ჯაფარიძე, [[გერმანული ენა|გერმანულს]] ასწავლიდან [[მესტია|მესტიის]] საშუალო სკოლაში. ირაკლი მესამე და ბოლო ვაჟი იყო [[ფარჯიანი|ფარჯიანების]] ოჯახში. ოჯახს ხშირად სტუმრობდნენ თბილისიდან[[თბილისი]]დან და [[სსრკ|საბჭოთა კავშირის]] სხვა ქალაქებიდან ჩამოსული მსახიობები, მხატვრები და ხელოვნებათმცოდნეები. სპირიდონ ფარჯიანს ერთი [[ჰობი]] ჰქონდა: თითქმის მთელ თავისუფალ დროს ხეში კვეთას უთმობდა. ამ გარემოებებმა დიდი გავლენა იქონია შვილებზეც. სკოლის დამთავრების შემდეგ ირაკლის უფროსი ძმა, მარატ ფარჯიანი [[თბილისის სამხატვრო აკადემია]]ში ჩაირიცხა მხატვრობის ფაკულტეტზე. მოგვიანებით, მისი შუათანა ძმა, გოვენ ფარჯიანი ასევე სამხატვრო აკადემიაში ჩაირიცხა ხის კვეთის ხელოვნების შესასწავლად.

ირაკლიმ ხატვა მცირე ასაკიდან დაიწყო. სკოლის დასრულების შემდეგ მცირე ხანი მოსამზადებელ კურსებზე დადიოდა [[თბილისი|თბილისში]], რის შემდეგაც[[თბილისის სამხატვრო აკადემია| ხელოვნების აკადემიის] სამხატვრო ფაკულტეტზე ჩააბარა. მცირე ხანში ოჯახმა მესტიაში[[მესტია]]ში საკუთარი სახლი გაყიდა და თბილისში გადავიდა საცხოვრებლად, რაზეც ირაკლი მთელი ცხოვრება ნანობდა.

[[თბილისის სამხატვრო აკადემია|თბილისის სამხატვრო აკადემიის]] ფერწერის ფაკულტეტზე ირაკლი [[1968]]-74[[1974|1974 წლებში]] სწავლობდა. აქ ჩამოყალიბდა მისი მხატვრული სტილიც.

თბილისში ფარჯიანების ოჯახი პავლოვის 29-ში (ამჟამად [[ყაზბეგის ქუჩა]]) ცხოვრობდა, [[ხრუშჩოვკა|ხრუშჩოვკის]] სამ-ოთახიან ბინაში.

[[1971|1971 წელს]], როდესაც ირაკლი 21 წლის იყო, მისი დედა გარდაიცვალა., რაც მნიშვნელოვანწილად აისახა მის ამ პერიოდის შემოქმედებაში. ეს ის პერიოდი იყო, როდესაც ირაკლი თბილისის ანთროპოსოფისტთა წრეს შეუერთდა მეგობრებთან, [[ირაკლი რამიშვილი|ირაკლი რამიშვილთან]] და ჯარჯი[[ჯორჯ ბალანჩინი|ჯორჯ ბალანჩივაძესთან]] ერთად.

ირაკლი ფარჯიანის საყვარელი ჟანრიაჟანრი იყო მინიატურა, რელიგიური თემატიკა, ხოლო მისი ბერლინის ციკლი გამოირჩევა მასშტაბურობითა და ახალი ფერებით.

[[1980|80-იან წლებში]] კი, ის თვითონ იწყებს მისთვის სასურველი პასტელის ფერების დამზადებას და ამით საფუძველს უყრის მხატვრობაში ფარჯიანისეულ ხელწერას.

მხატვარი [[1991]] წლის 23 დეკემბერს, 41 წლის ასაკში გარდაიცვალა.