ეკატერინე გაბაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
'''ეკატერინე გაბაშვილი''' (ქალიშვილობაში - თარხნიშვილი) ეკატერინე რევაზის ასული ([[16 ივნისი]], [[1851]], [[გორი]] – [[7 აგვისტო]], [[1938]], სოფ. [[ახალქალაქი (სოფელი)|ახალქალაქი]], [[კასპი]]ს რ-ნი, დაკრძალულია [[თბილისი|თბილისში]]), ქართველი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე. დაამთავრა ფავრის კერძო პანსიონი [[თბილისი|თბილისში]] ([[1868]]). პირველი ნაწარმოები ”გლეხკაცების აზრი სასოფლო შკოლაზედ” გამოაქვეყნა [[1870]] წელს ”დროებაში”. ეკატერინე გაბაშვილი ქართული კრიტიკული რეალიზმის თვალსაჩინო წარმომადგენელია. მან ერთ-ერთმა პირველმა შემოიტანა ქართულ ლიტერატურაში პროზის მცირე ჟანრები - პატარა მოთხრობა, ნოველა, მინიატურა, სურათი. მისი ლიტერატურული შეხედულებები რუსი რევოლუციონერ-დემოკრატების და ქართველი ”სამოციანელების”, განსაკუთრებით [[ილია ჭავჭავაძე|ილია ჭავჭავაძის]] იდეური ზემოქმედებით ჩამოყალიბდა.
 
{{ბიო}}
 
{{DEFAULTSORT:გაბაშვილი, ეკატერინე}}
[[კატეგორია:ქართველები]]
[[კატეგორია:ქართველი მწერლები]]
[[კატეგორია:ქართველი საზოგადო მოღვაწეები]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1851]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1938]]