ეპიკურეიზმი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ეპიკურე ზრუნავს ადამიანისათვის, როგორც ინდივიდისათვის, მისი თავისუფალი ნებისათვის, მისი ბედნიერებისა და სიამოვნებისათვის, იგი ჰედონიზმის მამამთავარია და ეძებს ბედნიერებისა და სიამონების ობიექტურს, გონივრულსა და ეთიკურ საფუძვლებს. ბედნიერების მიღწევის ერთ–ერთი საშუალებაა ობიექტური აუცილებლობისაგან განტავისუფლება შემეცნების გზით. როცა ადამიანმა იცის წესრიგი, იგი მისიმონა აღარს არის. მეორე საშუალებაა გონიერება; ყოველი სიმაოვნებაროდია ბედნიერების საფუძველი, არამედ მხოლოდ ისეთი, რომელიც გონივრულად გამართლებულია. უმაღლესი ბედნიერება სიბრძნით მიიღწევა, რადგან ვრძენს შეუძლია სულის სიმშვიიდის, ატარაქსიის (აუღელვებლობის) მიღწევა. ბედნიერება სიამოვნებუსადმი გამოდევნებაშუ კი არ არის, არამედ ტანკვისაგან განთავისუფლებაში, უსიამოვნების არიდებაშია. ვისაც სურს სიამოვნება იგემოს, იგი სამართიანობის მაძიებებლიც უნდა იყოს, ამიტომ უსიამოვნებისა და უსამართლობის თავიდან აცილებისათვის ადამიანები თანხმდებიან და ასე იქმენა საზოგადოება და სახელმწიფო. ეს თეორია შემდეგ "საზოგადოებრივი ხელშეკრულების" თეორიის სახელით გახდა ცნობილი.

 

 

== ლიტერატურა ==