ნაყოფიერება: განსხვავება გადახედვებს შორის

ნაყოფიერება დამახასიათებელია სასოფლო-სამეურნეო ცხოველებისთვისაც, მაგ. [[ფური]] და [[ფაშატი]] ერთნაყოფიანი ცხოველებია (ფურს ტყუპი უჩნდება შემთხვევათა 1-3%-ში, ხოლო ფაშატს 1-1,5%-ში; რეგისტრირებულია ისეთი შემთხვევებიც, როდესაც ფურმა მოიგი 3-7 ხბოხოლო ფაშატმა 4 კვიცი); [[ღორი]], იმის მიხედვით, თუ რა ჯიშისაა, ერთ დაყრაზე საშუალოდ 6-12 გოჭს შობს (განსაკუთრებით ნაყოფიერები - 17-20, ზოგჯერ 30-მდე); [[ცხვარი]], ისე როგორც თხა, ჩვეულებრივ საშუალო 1-2 ბატკანს იძლევა, [[იმერული ცხვარი]], [[რომანოვული ცხვარი|რომანოვული]], ფინური ლანდრასი და ზოგიერთი სხვა ჯიშის ცხვარი - საშუალოდ შობენ 5-6 (18-მდე) ბაჭიას; [[გალია|გალიური]] გამრავლების პირობებში [[მელია]] იძლევა - 4, [[სიასამური]] - 3, [[ყარსაღი]] - 11, [[წაულა]] - 5 ლეკვს. ცხოველთა გამრავლებისათვის ბუნებრივ-ფიზიოლოგიური შესაძლებლობათა მაქსიმალური გამოყენება მეცხოველეობის ერთ-ერთი უმნიშვნელოცანესი პრობლემა და აუცილებელი პირობაა ჯოგის გაფართოებული მომრავლებისათვის.