ჯოტო დი ბონდონე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიკიფიცირება, ილუსტრაცია
ვიკიფიცირება
ხაზი 72:
მასწავლებლის, ჩიმაბუესგან განსხვავებით, რომელიც შუასაუკუნეობრივ, ბიზანტიურ-გოთიკურ სტილში წერდა, ჯოტოს ფიგურები სამგანზომილებიანია, გააჩნიათ ანატომია, ცოცხალი სახეები და ჟესტიკულაცია. მათი სამოსი არა სიმბოლურია, არამედ რეალური, ფორმისა და წონის მქონე.
 
ჯოტოს შექმნილი ადამიანების სახეები და განცდები სრულიად განასხვავებს მას თანამედროვეებისაგან – ჯარისკაცის სახეზე, რომელიც ჩვილს დედას ართმევს, ვხედავთ სირცხვილის გრძნობას; ეგვიპტეში მიმავალი ხალხი ჭორაობს იოსებსა და მარიამზე. ფსიქოლოგიურო ზეწოლით გამოირჩევა ''იუდას კოცნა'', სადაც ყურადღებას იპყრობს ორი ცენტრალური პერსონაჟი - [[ქრისტე]] და [[იუდა ისკარიოტელი|იუდა]]. აქ ჯოტომ როგორც სახის გამომეტყველებით, ისე სამოსით გამოხატა განსხვავება სიკეთესა და ბოროტებას შორის.
 
ჯოტოს რეალიზმზე, მე-19 საუკუნის კრიტიკოსი, ჯონ რუსკინი წერდა: {{cquote|დიახ, რათქმაუნდა - მან დახატა ღვთისმშობელი, იოსები და ქრისტე... თუმცა არსებითად ესენი იყვნენ დედა, მამა და ბავშვი}}