'''ალექსანდერ ფლემინგი''' (* [[6 აგვისტო]], [[1881]], [[ლოკფილდი]] ― † [[ 11 მარტი]], [[1955]], [[ლონდონი]]), [[ინგლისელებიშოტლანდიელები|ინგლისელიშოტლანდიელი]] მიკრობიოლოგი. ლონდონის სამეფო საზოგადოებისა ([[1943]]) და [[პარიზი|პარიზის]] მეცნიერებათა აკადემიის ([[1946]]) წევრი. [[1848]]-1855 ლონდონის [[უნივერსიტეტი|უნივერსიტეტის]] ბაქტერიოლოგიის [[პროფესორი]]. [[1951]]-1954 [[ედინბერგი|ედინბერგის]] უნივერსიტეტის რექტორი. ზოგადი მიკრობიოლოგიის საზოგადოების პირველი პრეზიდენტი. მისი ძირითადი შრომები ეხება იმუნოლოგიის, ზოგადი ბაქტერიოლოგიის, ქიმიოთერაპიის საკითხებს, ანტისეპტიკური და ანტიბიოტიკური ნივთიერებების შესწავლას. აღმოაჩინა ლიზოციმი ([[1922]]) და პენიცილინი ([[1929]]). [[ნობელის პრემია]] ([[1945]], [[ფლორი, ჰაუარდ|ჰ. ფლორისთან]] და [[ჩეინი, ერნსტ|ე. ჩეინთან]] ერთად).
{{ბიოგრაფია}}
[[კატეგორია:ინგლისელებიშოტლანდიელები]]
[[კატეგორია:ბრიტანელი მიკრობიოლოგები]]
[[კატეგორია:ნობელის პრემია ფიზიოლოგიასა და მედიცინის დარგში]]
