სერგო ორჯონიკიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
სერგო ორჯონიკიძე გადატანილია გრიგოლ ორჯონიკიძე-ზე გადამისამართებულ გვერდში
No edit summary
ხაზი 1:
[[სურათი:Ordzhonikidze, Stalin and Mikoyan, 1925.jpg|thumb|300px|"კავკასიური ტროიკასამეული": მიქოაინიმიქოიანი, სტალინი და ორჯონიკიძე.]]
'''გრიგოლ (სერგო) კონსტანტინეს ძე ორჯონიკიძე''' (დ. 12 ოქტომებერი/[[24 ოქტომბერი]], [[1886]], სოფ. [[ღორეშა]], [[ხარაგაულის რაიონი]] - გ. [[18 თებერვალი]], [[1937]], მოსკოვი) [[ბოლშევიკები|ბოლშევიკი]] რევოლუციონერი, საბჭოთა სახელმწიფო და პარტიული მოღვაწე, კომპარტიის წევრი 1903 წლიდან. [[პოლიტბიურო]]ს წევრი, [[სტალინი|სტალინთან]] დაახლოებული პირი.
==ბიოგრაფია==
დაიბადა [[ხარაგაული|ხარაგაულში]],აზნაურის [[იმერეთი]]ოჯახში. 1903 წლიდან რადიკალურ პოლიტიკაში ჩაება და თბილისში [[მიხაილოვის ჰოსპიტალი]]ს სამედიცინო სკოლის დამთავრების შემდეგ მალევე დააპატიმრეს იარაღის კონტრაბანდისთვის. საპატიმროდან გამოსვლის შემდეგ [[გერმანია]]ში მიდის, თუმცა 1907 წელს რუსეთში ბრუნდება და [[ბაქო]]ში [[სტალინი|სტალინსა]] და მის თანამზრახველებს უერთდება. სერგოს მონაწილეობა აქვს მიღებული [[სპარსეთის საკონსტიტუციო რევოლუცია]]ში, როგორც ბოლშევიკთა წარგზავნილს და ამგვარად გარკვეული პერიოდი [[თეირანი|თეირანში]] მოუხდა ყოფნა (დაახ. 1909), მოგვიანებით კი ასევე მონაწილეობდა გილანის (ირანი) სოციალისტური რესპუბლიკის ჩამოყალიბებაში 1920-21 წლებში.
 
ბაქოში ყოფნისას ის დააპატიმრეს სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრობისთვის და ციმბირში გაამწესეს, თუმცა სამ წელიწადში გაქცევა მოახერხა. 1912 წელს ის სტალინთან ერთად სანქტ-პეტერბურგში ბრუნდება, თუმცა ისევ იქნა დაჭერილი და სამი წლით კატორღაზე გაგზავნილი. [[რუსეთის სამოქალაქო ომი]]ს პერიოდში ის [[უკრაინა|უკრაინის]] კომისარი გახდა, შემდეგ კი [[კავკასია]]ში ბრძოლაში იღებს მონაწილეობას, სადაც სომხეთში საბჭოთა ხელისუფლების დამყარებაში მიუძღვის წვლილი. 1921 წელს მან უხელმძღვანელა ბოლშევიკთა შემოჭრას [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა|საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში]] და [[საქართველოს სოციალისტური რესპუბლიკა]] ჩამოაყალია. მოგვიანებით ის [[საქართველოს საქმე (1922)|საქართველოს საქმის]] (1922) წამყვანი მონაწილე ხდება.
 
1926 წელს ორჯონიკიძე [[პილიტბიურო]]ს წევრი გახდა, თუმცა 1936 წლიდან სტალინმა ეჭვქვეშ დააყენა მისი ლოიალობა, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც აღმოაჩინა, რომ ორჯონიკიძე მის გავლენას იყენებდა ნკვდ-ს გამოძიების ქვეშ მყოფი ზოგიერთი ფიგურის დაცვისთვის. ამასობაში, ხმები ვრცელდებოდა, რომ 1937 წლის პლენუმზე ორჯონიკიძე სტალინის დაგმობას აპირებდა საკუთარ გამოსვლაში. ორჯონიკიძეს სიტყვით გამოსვლა არ დასცალდა, ის პლენუმამდე მცირე ხნით ადრე მკვდარი იპოვეს. მისი გარდაცვალება თვითმკვლეობად იქნა შერაცხული. [[ხრუშჩოვი]]ს მემუარების მიხედივთ, ორჯონიკიძეს [[ანასტას მიქოიანი]]სთვის გაუმხელია თვითმკვლელობამდე ერთი დღით ადრე, რომ მას უკვე აღარ შეეძლო იმის ატანა თუ რა ხდებოდა პარტიაში (განსაკუთრებით პარტიის წევრების მკვლელობების).
 
დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი|ლენინის]], [[საბრძოლო წითელი დროშის ორდენი|საბრძოლო წითელი დროშისა]] და [[შრომის წითელი დროშის ორდენი|შრომის წითელი დროშის ორდენებით]]. დაკრძალულია მოსკოვში, წითელ მოედანზე, კრემლის კედელთან.
 
მისი გარდაცვალების შემდეგ საბჭოთა კავშირის რამდენიმე ქალაქს მისის სახელი დაარქვეს, მათ შორის [[ვლადიკავკაზი|ვლადიკავკაზს]].
Line 20 ⟶ 21:
[[კატეგორია:დაბადებული 1886]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1937]]
[[კატეგორია: ლენინის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია: შრომის წითელი დროშის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:საბრძოლო წითელი დროშის ორდენის კავალრები]]
 
[[az:Serqo Orconikidze]]