შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
Pirtskhalava-ის რედაქტირება გაუქმდა; აღდგა ბოლოს Alsandro-ის მიერ რედაქტირებული ვერსია
No edit summary
ხაზი 1:
'''საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტი''' — დარგობრივი ტიპის [[უნივერსიტეტი]], რომელიც მიზნად ისახავს კულტურის მართვის და ხელოვნების საშემსრულებლო თუ გამოყენებით დარგებში კვალიფიციური კადრების მომზადებას; ინტერდისციპლინარული ხასიათის სასწავლო გეგმების განავითარებასგანვითარებას.
 
==ისტორია==
თეატრალური სტუდიების მომრავლება საქართველოში XX საუკუნის ათიან წლებში შეინიშნება. ლადო მესხიშვილმა და ვალერიან გუნიამ [[1911]] წელს დაარსეს დრამატული კურსები, გიორგი ჯაბადარმა თავისი სტუდია [[1913]] წელს შექმნა. [[1919]] წელს კოოპერატივთა კავშირთან დაფუძნდა დრამატული სტუდია. [[1921]] წელს გერმანე გოგიტიძე იღწვოდა სასწავლო კინოსტუდიის შესაქმნელად. [[1922]] წელს დაარსდა აკაკი ფაღავას სათეატრო სტუდია.
 
[[1923]] წლის 10 ოქტომბერს საქართველოს სოციალისტური რესპუბლიკის სახალხო კომისართა საბჭოს დადგენილებით დაარსდა სასცენო ხელოვნების ინსტიტუტი. თუმცა ინსტიტუტი აკაკი ფაღავას სტუდიის ბაზაზე შეიქმნა, ეს უკვე თვისობრივად ახალი სტრუქტურა იყო — სახელმწიფო დაწესებულება იყო . ამ პერიოდიდან სასცენო განათლებაზე სახელმწიფო იწყებდა ზრუნვას.
 
საწყის ეტაპზე ინსტიტუტში მოღვაწობდნენმოღვაწეობდნენ: [[აკაკი ფაღავა]] (რექტორი), [[კოტე მარჯანიშვილი]], [[სანდრო ახმეტელი]], [[ნიკო შიუკაშვილი]], [[ივანე ჯავახიშვილი]], [[დიმიტრი უზნაძე]], [[კონსტანტინე გამსახურდია]], [[გრიგოლ რობაქიძე]].
 
[[1926]] წელს ინსტიტუტი დაიშალა. მის მაგივრად რუსთაველისა და მარჯანიშვილის თეატრებთან შეიქმნა დრამტულიდრამატული სტუდიები. სახკინმრეწვთან კი კინოსამსახიობო კურსები. [[1939]] წელს აკაკი ხორავას თაოსნობით, (რომელიც [[1923]] წელს შექმნილი ინსტიტუტის კურსდამთავრებული იყო) ისევ აღდგა თეატრალური ინსტიტუტი.
 
აღდგენის დღიდან თეატრალური ინსტიტუტი განუხრელად იზრდებოდა. წარმოიქმნა ახალი კადრები და განყოფილებები. [[1940]] წელს ინსტიტუტში არსებობდა შემდეგი კათედრები: ხელოვნებათმცოდნეობის, მსახიობის ოსტატობის, რეჟისურის, ენისა და ლიტერატურის, [[მარქიზმ-ლენინიზმი]]ს, [[1941]] წელს გაიხსნა თეატრმცოდნეობის ფაკულტეტი. [[1949]] წელს შეიქმნა მეტყველების კათედრა და სასცენო მოძრაობის კათედრა. [[1956]] წელს სამსახიობო ფაკულტეტს შეემატა მუსიკალური განყოფილება. [[1958]] წელს დაარსდა მუსიკალური კომედიის კათედრა. ამავე წელს ინსტიტუტმა გამოუშვა პირველი აფხაზური ჯგუფი, [[1964]] [[დაღესტანი|დაღესტნისათვის]] მომზადდა სამსახიობო კადრები. [[1965]] წელს დაარსდა სარეჟისურო_საბალეტმეისტერო განყოფილება. [[1967]] წელს ინსტიტუტმა გამოუშვა ჯგუფი რუსული თეატრისათვის. [[1970]] წელს პირველად გამოიცა სამეცნიერო ნაშრომების კრებული “თეატრმცოდნეობითი ძიებანი”. ამავე წელს შეიქმნა თეატრისა და კინოს ისტორიისა და თეორიის კვლევითი სამეცნიერო სექტორი. [[1972]] წელს გაიხსნა კინომცოდნეობის ფაკულტეტი და ტელე_სარეჟისუროტელე-სარეჟისორო ფაკულტეტი. [[1973]] წელს შეიქმნა სოციოლოგიის კაბინეტი. [[1971]] წელს მსახიობის ოსტატობის და რეჟისურის კათედრა ორად გაიყო. იმავე წელს დაარსდა კინოსარეჟისორო ფაკულტეტი. [[1975]] წელს ორგანიზებულ იქნა სასწავლო კინოსტუდია.
 
[[1983]] წელს გაიხსნა დიმიტრი ალექსიძის სახელობის სასწავლო თეატრი. [[1978]]-[[1986]] წლებში ტარდებოდა სტუდენტთა და ახალგაზრდა კინემატოგრაფისტთა ფესტივალი “ამირანი”. [[1989]] წელს მარქსიზმ-ლენინიზმის ისტორიის საგანი შეიცვალა, საზოგადოებრივ-მეცნიერებათა საგნით. [[1989]] წლიდან კინოფაკულტეტის სტუდენტები სისტემატურად მონაწილეობდნენ მიუნხენის უმაღლესი კინოსასწავლებლების ფესტივალზე. [[1991]] წელს სამეცნიერო_პედაგოგიურისამეცნიერო-პედაგოგიური კადრების მოსამზადებლად გაიხსნა ასპირანტურა-სტაჟირების განყოფილება. [[1992]] წელს შეიქმნა სახვითი ხელოვნების კათედრა.
 
==სტრუქტურა/ და მართვა==
[[1992]] წელს ინსტიტუტს სახელი შეეცვალა და იწოდა ''საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო ინსტიტუტად''. [[1993]] წელს დაარსდა კინოს ისტორიისა და თეორიის კათედრა. [[1993]] წელს ინსტიტუტის სამეცნიერო სისტემაში განხორციელდა სტრუქტურული ცვლილებები რის შედეგადაც სამეცნიერო კვლევითი განყოფილება დაკომპლექტდა შემდეგი დანაყოფებით დაკომპლექტდა :
 
# თეატრისა და კინოს ისტორიისა და თეორიის სამეცნიერო კვლევითი სექტორი.
ხაზი 29:
# პროფესორ-მასწავლებელთა საკონკურსო კომისია.
 
[[1999]] წელს შეიქმნა საავტორო ტელევიზიის კათედრა. ამავე წელს დაფუძნდა სტუდენტთა და ასპირანტთა კავშირი. [[2001]] წელს დაარსდა ლიტერატურული თეატრი.
 
[[2005]] წელს თეატრის და კინოს უნივერსიტეტში დაიწყო რეფორმების განხორციელება, განხორციელდა რიგი სტრუქტურული ღონისძიებებისა, აგრეთვე სასწავლო-შემოქმედებითი პროცესის რეორგანიზება, უნივერსიტეტის ტექნიკური აღჭურვა.
 
არჩევნების გზით ჩამოყალიბდა მართვის ახალი სისტემა. ჩატარდა სტუდენტთა თვითმართველობის არჩევნები. არჩეულ იქნა აკადემიური საბჭო შემდეგი შემადგენლობით: [[გიორგი მარგველაშვილი]], [[ლევან ხეთაგური]], [[ავთო ვარსიმაშვილი]], [[ლელა ოჩიაური]], [[მიხო ბორაშვილი]], [[გია ჭუბაბრია]].
ხაზი 37:
არჩეულია აგრეთვე წარმომადგენლობითი საბჭო: ნინო მხეიძე, ვასილ კიკნაძე, ნინო გუნია, გიორგი შალუტაშვილი, მერაბ გეგია, თინა ჭაბუკიანი, გიორგი სიხარულიძე, დავით გუჯაბიძე, ნანა მაჩაბელი, უშანგი გოჩიტაშვილი, ბიძინა გოგიბერიძე, მარი ვახტანგიშვილი, თამარ ტაბატაძე, ლაშა აკულაშვილი.
 
ა.2005 წ.წლის 12 მარტს რექტორად აირჩიეს პროფესორი [[გიორგი მარგველაშვილი]].
დღეისათვის შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულები და პედაგოგები, მოღვაწეობენ საქართველოში არსებულ ყველა თეატრში, კინოსტუდიასა და ტელეკომპანიაში. ამ გზით უნივერსიტეტში წარმოშობილი იდეები, ტენდეციები, მიმართულებები, სტილური, ჟანრული და თემატური ძიებები თავისებურ განვითარებას პოულობს ერთიან ქართულ კულტურულ სივრცეში.