ნიკორწმინდის ეპარქია: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 6:
ისტორიული კუთხე - რაჭა და ნიკორწმინდის ეპარქია ერთსა და იმავე გეორგაფიულ საზღვრებში მდებარე ტერიტორიაა.
ნიკორწმინდის ეპარქია იმერეთის რეფორმატორი მეფის [[ბაგრატ III (იმერეთის მეფე)|ბაგრატ III]] ([[1510]]-[[1565]]) მეოხებით ჩამოყალიბდა. ბაგრატი სამეფოს გაერთიანებისათვის თავგასულ მთავრებთან ბრძოლაში მოკავშირედ [[ეკლესია]]ს მიიჩნევდა და მუდამ მის მორალურ-მატერიალურ აღორძინებას ცდილობდა. მან საკუთრივ [[იმერეთი]]ს ტერიტორიაზე შექმნა და აღადგინა რამდენიმე საეპისკოპოსო. ამისათვის მეფემ ძველი [[ქუთაისი]]ს საეპისკოპოსო რამოდენიმე სამწყსოდ დაჰყო და მის ბაზაზე დააარსა [[გელათი]]ს და შემდეგ ნიკორწმინდის საეპისკოპოსოები. ბაგრატს მანამდე არსებული, უკვე დაკნინებული, [
ნიკორწმინდის ეპარქია საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალიის გაუქმებამდე (დას. საქართველოში [[1821]] წლამდე) არსებობდა. [[1810]] წელს კი [[იმერეთის სამეფო]]ს გაუქმების შემდეგ შეიცვალა ადგილობრივი საეკლესიო წყობილება. მანამდე არსებულ ეპარქიათა რიცხვი [[1819]]-[[1821]] წლების ცნობილი [[იმერეთის აჯანყება|იმერეთის აჯანყებისთვის]] ოთხამდე შემცირდა - ქუთაისის, გელათის, [[ხონი]]ს და ნიკორწმინდის - აჯანყების სასტიკად ჩახშობის შემდეგ 1821 წელს რუსეთის [[სინოდი]]ს 19 ნოემბრის ბრძანებით იმერეთი ერთ ეპარქიად გაერთიანდა. იმერეთში არსებული ეპარქიებიდან შეიქმნა მხოლოდ ერთი - [[იმერეთის ეპარქია]], კათედრის ცენტრით ქუთაისში. ეპარქიის მმართველობა, [[იმპერატორი]]ს ნება-სურვილით, სოფრომს (წულუკიძეს), მანამდე ნიკორწმინდის ეპისკოპოსს მიანდვეს. სოფრომს რუსეთის სინოდმა [[არქიეპისკოპოსი]]ს წოდება მიანიჭა.
| |||