სტენდალის სინდრომი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
[[ფაილი:Stendhal.jpg|thumb|ჰენრი-მარი ბეილი ([[სტენდალი]]), რომლის სახელიც ამ სინდრომს ქვია.]]
'''სტენდალის სინდრომი''' (ასევე '''ფლორენციის სინდრომი''') — [[ფსიქოსომატიკა|ფსიქოსომატური აშლილობა]], რომელიც ხასიათდება გულისცემის აჩქარებით, თავბრუხვევით და ჰალუცინაციებით, იშვიათად [[გულის წასვლა|გულის წასვლითაც]], როდესაც ადამიანი ხელოვნების ზემოქმედების არეში ხვდება ან ადგილას, სადაც ხელოვნების ნიმუშების დიდი რაოდენობაა თავმოყრილი. სინდრომს სახელი დაერქვა XIX ს. ფრანგი მწერალი [[სტენდალი]]ს პატივსაცემად, რომელმაც საკუთარ წიგნში "ნეაპოლი და ფლორენცია: მოგზაურობა მილანიდან რეჯიოში" აღწერა საკუთარი მდგომარეობა 1817 წელს [[ფლორენცია]]ში ყოფნისას.
 
მიუხედავად ამგვარი სახის შეტევების მრავალჯერადი აღწერისა იმ ხალხის მიერ, რომლებიც ფლორენციის [[უფიცი]]ს გალერეას სტუმრობდნენ, სინდრომი მხოლოდ 1979 წელს განსაზღვრა იტალიელმა ფსიქიატრმა [[გრაციელა მაგერინი]]მ, რომელმაც ფლორენციის ტურისტებს შორის 100-ზე მეტი მსგავსი შემთხვევა შეისწავლა. ხოლო ამგვარი დიაგნოზი პირველად 1982 წელს დასვეს.