'''ბარბარიზმი''' (< [[ბერძნ.]] barbaros - — უცხო), ამა თუ იმ ენის ბუნებისათვის შეუფერებელი გამონათქვამი ან სიტყვა, რომელიც შექმნილია სხვა ენის წესის მიხედვით. მაგ., ქართულში "არ„არ მაწყობს"მაწყობს“ (შდრ. [[რუსული ენა|რუს.]] меня не устраивает), "თავისთან„თავისთან არის"არის“ (он у себя), "ძირითადში"„ძირითადში“ (в оцновномосновном), „ჯერ-ჯერობით!“ (пока!). ბარბარიზმი ისეთი [[კალკი|კალკია]], რომელიც არღვევს მოცემული ენის სალიტერატურო ნორმას. ბარბარიზმად ითვლება აგრეტვეაგრეთვე საჭიროების გარეშე ნახმარი უცხო სიტყვა.
მხატვრულ ლიტერატურაში ბარბარიზმს მიმართავენ პერსონაჟის დასახასიათებლად, სოციალური გარემოს დასახატავად. სხვა ხალხთა ყოფის რეალიების, ადგილობრივი კოლორიტის გადმოსაცემად. ბარბარიზმების ხაზგასმული სიჭარბით ხმარებას "მაკარონული„მაკარონული მეტყვება"მეტყვება“ ეწოდება. «ქართული ღვინო! ეტო გლუპოსტ! რა ღვინოა, ჰსწორეთ კლუკვენი კვასია! კლუკვას რა ჰქვიან? ძა...ძა… ძახველი» (გ. ერისთავი).
