დრამის თეორია: განსხვავება გადახედვებს შორის

გარდა მისა, არისტოტელე დრამისათვის [[ადგილი]]ს, (მოქმედების ადგილი არ უნდა იცვლებოდეს) [[დრო]]ისა (მოქმედება უნდა სრულდებოდეს ერთი დღ–ღამის განმავლობაში) და [[მოქმედება|მოქმედების]] ერთიანობას მოითხოვს. [[ავტორი]]ს თანახმად, ([[არისტოტელე]]) თეატრალური პიესაში მთავარ მოქმედებას დასრულებული სახე უნდა ჰქონდეს; მოქმედების დასაწყისი, მოქმედების შუა ნაწილი, ანუ ცენტრი და მოქმედების დასასრული. ყოველივეს კი გამჭოლ ხაზად უნდა გასდევდეს ერთი მთავარი ამბავი, ან მოსახდენი მთელი მოქმედების განმავლობაში. [[დრამატურგია|დრამატურგი]]ს მიერ მოქმედებაში შემოტანილი ყოველი ახალი ელემენტი აუცილებლად უნდა მსახურებდეს მთავარი მოქმედების განვითარებას და განავრცობდეს მას რაღაც სიახლით, ანუ ყოველი შემოტანილი სიახლე მოქმედების მდინარებას უნდა ჰმატებდეს რამეს. რადგან, რასაც ფუნქცია არ გააჩნია, არისტოტელეს აზრით, არაა ერთი მთლიანის ნაწილი და ამდენად ზედმეტი და უსარგებლოა.

 

 

[[კატეგორია:თეატრი]]