ბერძნული კოლონიზაცია: განსხვავება გადახედვებს შორის

ბერძნული კოლონიზაციის მთავარი მიზეზი გვაროვნული წყობილების რღვევა და კლასობრივი საზოგადოების ჩასახვის უარყოფითი შედეგი იყო. თავისუფალი მეთებეების საარსებო საშუალება — მიწა — წარჩინებულთა ხელში გადავიდა, რამაც გლეხობის ეკონომიკური განადგურება განაპირობა. მიწას მოწყვეტილმა გლეხმა თავი ქალაქს შეაფარა. ამ პერიოდის საბერძნეთში დემოგრაფიული მდგომარეობის აღმავლობით აღინიშნება. ჭარბი მოსახლეობის რეგულირების იმედით [[პოლისი]]ს ხელისუფლებამ კოლონიზაციის პროცესის ორგანიზება განიზრახა. პოლისი ნიშნავდა კოლონიზაციის ორგანიზატორს ([[ოიკესტესი|ოიკესტესს]]). კოლონიისთვის დამფუძნებელი პოლისი [[მეტროპოლია]]დ (დედაქალაქი) რჩებოდა. კოლონია მეტროპოლიის გავლენის გაზრდას ემსახურებოდა. ბერძენი კოლონისტები ძირითადად დაუსახლებელ მიწებზე სახლდებოდნენ. კოლონიები მეზობელ ხალხებთან/ტომებთან მშვიდობიან ურთიერთობას ინარჩუნებდნენ და მათთან სავაჭრო ურთიერთობას ამყარებდნენ. მეტროპოლია კოლონიების მეშვეობით იღებდა საჭირო ნედლეულს, მონებს, ასაღებდა საკუთარ ხელოსნობის ნაწარმს. თავდაპირველი კოლონიები აგრარულ ხასიათის წარმონაქმნები იყვნენ, თუმცა თანდათან კოლონიები სამიწათმოქმედო-სავაჭრიოსავაჭრო კოლონიებად გარდაიქმნენ. კოლონიებში მიწათმოქმედების გარდა, გაჩნდნენ ხელოსნები და ვაჭარებივაჭრები.