იეჰოვა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
→‎ეტიმოლოგია: - დაუდასტურებელი ფაქტი
No edit summary
 
ხაზი 1:
[[ფაილი:Zeus Yahweh.jpg|220px|მინიატიურა|ვერცხლის მონეტა იაჰვეს გამოსახულებით. სპარსეთის ბატონობის ხანა. ]]
[[File:Authorized King James Version.png|thumb|"იეჰოვა"„იეჰოვა“ გამოსვლა 6:3<br>(1611 ''მეფე [[ჯეიმზის თარგმანი]]'')]]
 
'''იეჰოვა''', '''ჲაჰვე''' (ძველქართული იეღოვა, ეღოვა, ეგოვა) — [[ივრითი]]სეული ოთხასოეულ „ტეტრაგრამატონის“ ჲჰვჰ, יהוה-ის ლათინური ვერსია, რომელიც გავრცელდა სხვადასხვა ენებში. იგი [[აბრაამისეული რელიგიები]]ს ორ განაყოფში - [[იუდაიზმი|იუდაიზმსა]] და [[ქრისტიანობა]]ში გვხვდება. წარმოადგენს [[ისრაელი]]ს ღმერთის და მამა−ღმერთისმამა-ღმერთის საკუთარისაკუთარ სახელს. გამოიყენება [[ძველი აღთქმა|ძველ აღთქმა]]ში ([[თანახი]]). [[ბიბლია|ბიბლიის]] თანახმად, უფალი გამოეცხადა ებრაელ ხალხს [[მოსე]]ს დახმარებით.
 
== ეტიმოლოგია ==
ხაზი 12:
* „მე ვანთავისუფლებ“
 
ტეტრაგრამატონი წარმოდგენილია [[ბიბლია|ბიბლიის]] ტრადიციულ, მასორეტულ ტექსტებში, ხოლო უძველესი [[ლათინური]] [[ტრანსლიტერაცია]] მიეკუთვნება [[XIII საუკუნე|XIII]] საუკუნეს.
 
[[ფაილი:Tetragrammaton scripts.svg|220px|მინიატიურა|მარცხნივ|ტეტრაგრამონის უძველესი სკრიპტები. ფინიკიური (ძვ.წ. XI - III ს.ს.), არამეული (ძვ.წ. X - I ს.ს.), ახალებრაული ე.წ. კვადრატული. იწერება მარჯვნიდან მარცხნივ.]]
ზოგიერთი მკვლევარის აზრით, ტეტრაგრამატონის თანამედროვე გამოთქმა „იეჰოვა“ უნდა უკავშირდებოდეს ჲჰვჰ-ს. ის ივრითში ღმერთის ერთ-ერთი ტიტულის „[[ადონაი]]“-ს კომბინირებულ ვარიანტს წარმოადგენს [[XII საუკუნე|XII]] საუკუნიდან. თუმცა ზოგიერთი მოწმობით, ეს ფორმა გვხვდება ჯერ კიდევ გვიანი [[ანტიკური ეპოქა|ანტიკური ეპოქის]] ბოლოს ([[V საუკუნე|V]] საუკუნეში). აზრთა სხვადასხვაობის მიუხედავად, მკვლევართა უმეტესობა თანხმდება, რომ ტეტრაგრამატონის ყველაზე ზუსტი ვოკალიზება [[თორა|თორას]] ძველ [[მანუსკრიპტი|მანუსკრიპტებში]] ([[ძვ. წ-აღ.[[ VI საუკუნე|ძვ. წ VI]] ს) უნდა ყოფილიყო ჲაჰვჱ, ჲაჰვე. თუმცა ეს საკითხი დღემდე სადავოა იმ მიზეზთა გამო, რომ ღმერთის საკუთარი სახელის წარმოთქმა იუდაიზმში ისევე, როგორც ადრეულ ქრისტიანობაში აკრძალული იყო პატივისცემის მიზნით.
 
მიიჩნეოდა, რომ არასრულყოფილ არსებას-ადამიანს ღმერთის წმინდა სახელი არ უნდა წარმოეთქვა, მისდამი შეურაცხყოფის თავიდან აცილების მიზნით. [[ღმერთი]]ს სახელს მხოლოდ უმაღლესი [[მღვდელმსახური]] წარმოთქვამდა წელიწადში ერთხელ, [[ქიფური]]ს დღესასწაულზე. მისი მნიშვნელობა სცილდება ყოფის იდეას ფილოსოფიური გაგებით და მოიცავს ღმერთის მონაწილეობას ისრაელის ისტორიაში. ამიტომ ტეტრაგრამატონს ჩვეულებრივ კითხულობდნენ როგორც „ადონაის“ („უფალო ჩემო და ღმერთო ჩემო“) ან ღმერთის კიდევ ერთ-ერთი ტიტულის, „ცაბაოთ“ („საბაოთ“) ზეცათა უფლის სახით. ამიტომაც დღესდღეობით ტეტრაგრამატონის ზუსტი ვოკალიზება დაკარგულია.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/იეჰოვა“-დან