დავით შარაშიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

რედაქტორობდა საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტიის რუსულენოვან ორგანოს „борьба-ს“. 1918 წლის გაზაფხულზე რიგით ჯარისკაცად იბრძოდა [[ჩოლოქის ბრძოლა (1918)|ჩოლოქის ბრძოლაში]]. იყო [[საქართველოს ეროვნული საბჭო]]ს წევრი და ხელი მოაწერა [[საქართველოს დამოუკიდებლობის აქტი|საქართველოს დამოუკიდებლობის აქტს]]. აქტიურად იყო ჩართული საერთაშორისო საზოგადოების მიერ საქართველოს დამოუკიდებლობის აღიარებისთვის მუშაობაში. 1919 წლის 12 მარტს აირჩიეს [[საქართველოს დამფუძნებელი კრება|საქართველოს დამფუძნებელი კრების]] წევრად, იყო საფინანსო-საბიუჯეტო და ხელოვნების კომისიების წევრი. 1921 წელს საბჭოთა ოკუპაციის შემდეგ დარჩა საქართველოში და აქტიურად იყო ჩართული წინააღმდეგობის მოძრაობაში. 1921 წელს დაპატიმრებული იყო რამდენიმე თვით, გათავისუფლების შემდეგ, იმავე წლის სექტემბერში, წავიდა ემიგრაციაში.

===ემიგრაციაში===
ცხოვრობდა [[სტამბოლი|სტამბოლში]], მუშაობდა საქართველოში არსებულ იატაკქვეშა ორგანიზაციებსა და [[ემიგრაცია]]ში მყოფ მთავრობას შორის არალეგალური არხებით ინფორმაციის მიმოცვლაზე, თანამშრომლობდა ემიგრანტულ პრესასთან. 1924 წლის სექტემბერში [[1924 წლის აგვისტოს აჯანყება|აგვისტოს აჯანყების]] ჩახშობის შემდეგ საქართველოს სსრ-ის ხელისუფლებამ მოახდინა მისი ქონების კონფისკაცია.<ref>{{წიგნი|ავტორი=ჯიქია ლ.|ავტორის ბმული=ლევან ჯიქია|სათაური=1924 წლის აჯანყება დასავლეთ საქართველოში|ადგილი=თბ.|წელი=2012|გამომცემლობა=უნივერსალი|გვერდები=261|ბმული=http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/171148/1/Disertacia.pdf }}</ref> 1925 წლიდან გადასახლდა პარიზში, სადაც აგრძელებდა პოლიტიკურ და პუბლიცისტურ საქმიანობას. პარიზში იყო სოციალ-დემოკრატიული მიმართულების გაზეთების „ბრძოლა“ და „ბრძოლის ხმა“ რედაქტორი, ასევე ინტერპარტიული „დამოუკიდებელი საქართველოს“ თანარედაქტორი. მისი წერილები იბეჭდებოდა უცხოენოვან ჟურნალ-გაზეთებშიც. ფრანგულ ენაზე დაწერა და გამოაქვეყნა [[ანრი ბარბიუსი]]ს საპასუხო შრომა „საბჭოები და საქართველო“, რომელსაც თან ახლდა [[კარლ კაუცკი]]ს ვრცელი წინასიტყვაობა.