საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 11:
==შემადგენლობა==
შეთანხებას ხელი მოაწერეს და დამკომის პირველი წევრები გახდნენ [[გოგიტა ფაღავა]] (სსდპ), [[იასონ ჯავახიშვილი]] (ედპ), [[გრიგოლ რცხილაძე]] (სოციალისტ-ფედერალისტები), - [[მუხრან ხოჭოლავა]] (სხივი), [[იოსებ გობეჩია]] (ესერები). დამკომის თავმჯდომარე იყო ფაღავა, ხოლო მდივანი ჯავახიშვილი. 1922 წლის აგვისტოში გოგიტა ფაღავა წევრად და თავმჯდომარედ შეცვალა [[ნიკოლოზ ქარცივაძე]]მ, რომელიც დამკომს 1922 წლის აგვისტოდან 1923 წლის მარტამდე (დაპატიმრებამდე) ხელმძღვანელობდა.
1922 წლის ოქტომბერში საქართველოში დაბრუნდა [[ნოე ხომერიკი]], რომელმაც მოაწესრიგა და გაააქტიურა დამკომის მუშაობა. მასთან ერთად დაბრუნდნენ [[ბენია ჩხიკვიშვილი]], [[ვალიკო ჯუღელი]] და სხვები. ემიგრირებული მთავრობა განსაკუთრებულ იმედს ამყარებდა ვალიკო ჯუღელზე, როგორც მოსამზადებელი აჯანყების სამხედრო ხელმძღვანელზე.
1922 წლის აგვისტოში გოგიტა ფაღავა წევრად და თავმჯდომარედ შეცვალა [[ნიკოლოზ ქარცივაძე]]მ, რომელიც დამკომს 1922 წლის აგვისტოდან 1923 წლის მარტამდე (დაპატიმრებამდე) ხელმძღვანელობდა. 1922 წლის ოქტომბერში საქართველოში დაბრუნდა [[ნოე ხომერიკი]], რომელმაც მოაწესრიგა და გაააქტიურა დამკომის მუშაობა. 1923 წლის მარტიდან დამოკომის თავმჯდომარე გახდა სოციალ-დემოკრატი [[კონსტანტინე ანდრონიკაშვილი]], რომელიც კომიტეტს ხელმძღვანელობდა ლიკვიდაციამდე. ანდრონიკაშვილის თავმჯდომარეობის დროს დამკომმა საზღვარგარეთიდან მიიღო 10 ათასი ლირა. ამ თანხას გოგიტა ფაღავა ღებულობდა და მისი ნაწილი საორგანიზაციო საქმეს ხმარდებოდა, ნაწილს კი დაკომი ქაქუცა ჩოლოყაშვილს უგზავნიდა. 1923 წლის ნოემბერში ჩეკამ დააპატიმრა ნოე ხომერიკი. ხომერიკის დაპატიმრებამ შეაჩერა დამკომის გააქტიურებული საქმიანობა. ▼
▲
1924 წლის თებერვალში დამკომი დატოვა გრიგოლ რცხილაძემ, რომელიც აჯანყების წინააღმდეგი იყო. მის ნაცვლად დამკომის წევრი გახდა [[სამსონ დადიანი]], რომელიც ასევე წინააღმდეგი იყო შეიარაღებული აჯანყებისა. დადიანმა დამკომი 1924 წლის აგვისტოში დატოვა.
იოსებ გობეჩია,
==სამხედრო ცენტრი==
| |||