ზმნა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:Conjugation of verb-es.svg|მინი|ერთ სიტყბიანი ზმნა [[Ესპანური ენა|ესპანურში]], რომელიც შეიცავს ინფორმაციას დროის (წარსული, აწმყო, მომავალი), პირის და რაოდენობის შესახებ.]]

 

ქართული ზმნა რთული მეტყველების ნაწილია. სირთულეს უპირველესად ზმნურ კატეგორიათა სიმრავლე განაპირობებს. მნიშვნელობასთან მიმართების თვალსაზრისით ზმნის კატეგორიები შეიძლება ორ ჯგუფად დალაგდეს: უღლების და წარმოთქმის კატეგორიებად (ა.შანიძე). უღლების კატეგორიად მიჩნეულია ის, რომელიც ცვლის ზმნის გრამატიკულ მნიშვნელობას; ასეთებია [[პირი]], [[რიცხვი]], [[დრო]], [[კილო]], [[გზისობა]], [[აქტი]], [[თანამდევრობა]]; [[მწკრივი]]. წარმოთქმის კატეგორიებად მიჩნეულია ის, რომელიც ცვლის ზმნის ლექსიკურ მნიშვნელობას. ასეთებია [[გეზი]], [[ორიენტაცია]], [[ასპექტი]], გვარი, ქცევა, [[კონტაქტი]]. შესაძლებელია ძველ ქართულში ასპექტი უღლების კატეგორია იყო, ახალში კი იგი წარმოთქმის კატეგორიაა ([[აკაკი შანიძე|ა. შანიძე]]).