'''მონოფიზიტობა''' ([[ბერძნ.]] მონოს – {{lang-grc|μόνος||ერთი,}} ფიზის –და {{lang-grc2|φύσις||ბუნება}}), ''ევტიხიელობა ''— ქრისტიანობაში ერთ-ერთი დოგმატიკური თვალსაზრისი, რომლის მიხედვითაც [[იესო ქრისტე]]ს აქვსჰქონდა მხოლოდ ერთი, — ღვთაებრივი ბუნება და უარყოფილია მეორე – ადამიანური, რასაცრითაც არის აღიარებენგანსხვავდება [[დიოფიზიტობა|დიოფიზიტებიდიოფიზიტების]] (ორბუნებიანობა)მიერ აღიარებული ქრისტეს ორბუნებიანობისაგან. ამ ღვთისმეტყველური თვალსაზრისის მამამთავარია კონსტანტინოპოლი ერთ-ერთი მონასტრის არქიმანდრიტი [[ევტიქი (ერესიარქი)|ევტიქი]]. მონოფიზიტობა ჩაისახა 433 წელს [[ბიზანტიის იმპერია]]ში. 451 წელს [[ქალკედონის საეკლესიო კრება]] ზე დაგმეს მონოფიზიტობა და მიიღეს განსაკუთრებული დოგმატი - „ქრისტეს ორბუნებოვანობისა და ერთსახეობის შესახებ“. მის მიმდევრებს დევნა დაუწყეს, როგორც ერეტიკოსებს. დავა დასრულდა [[სირია|სირიის]], [[პალესტინა|პალესტინის]] ([[იერუსალიმი|იერუსალიმის]]), [[ანტიოქია|ანტიოქიის]] [[ქრისტიანობა|ქრისტიანთა]] ამბოხებით და განდგომით (457–468 წწ.) და მათ მიერ [[არაქალკედონური მართლმადიდებელი ეკლესიები]]ს დაარსებით.
