'''იულიუს ასფალგი''' ({{lang-de|Julius Aßfalg}}) (დ. [[6 ნოემბერი]]. [[1919]], [[აშაუ]], ზემო [[ბავარია]] — გ. [[12 იანვარი]], [[2001]], [[მიუნხენი]]) — [[გერმანელები|გერმანელი]] აღმოსავლეთმცოდნე, ქართველოლოგი; იყო [[მიუნხენის [[უნივერსიტეტი|უნივერსიტეტის]]ს [[პროფესორი]], ქრისტიანული აღმოსავლური მწერლობის კორპუსის არაბული სექციის გამგე.
ასფალგის ნაშრომებიდან აღსანიშნავია "ქართული„ქართული სასულიერო მწერლობა"მწერლობა“ ([[1957]]), "კიტა„კიტა ჩხენკელი"ჩხენკელი“ ([[1964]]), "იარომირ„იარომირ იედლიჩკა"იედლიჩკა“ ([[1966]]) და სხვა. ნაშრომში "ქართული„ქართული ხელნაწერები"ხელნაწერები“ ([[1963]]), რომელიც [[მიხეილ თარხნიშვილი]]ს ხსოვნას მიუძღვნა, ასფალგმა წარმოადგინა და მეცნიერულად აღწერა გერმანულ [[ფონდსაცავი|წიგნსაცავებში]] დაცული 15 ქართული ხელნაწერი. მიხეილ თარხნიშვილთან ერთად [[გერმანული ენა]]ზე გადაამუშავა [[კორნელი კეკელიძე|კორნელი კეკელიძის]] "ძველი„ძველი ქართული მწერლობის ისტორიის"ისტორიის“ I ტომი ([[1956]]).
