აბაკანი (ქალაქი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 3:
|სტატუსი = ქალაქი
}}
'''აბაკანი''' ({{lang-kjh|Ағбан}}; 1931 წლამდე სოფ. '''უსტ-აბაკანსკოე''') — ქალაქი [[რუსეთი|რუსეთში]], [[კრასნოიარსკის მხარე]]ში, [[ხაკასეთი]]ს ადმინისტრაციულიდედაქალაქი. 187 239 მცხოვრები ცენტრი(2021). მდებარეობს მინუსინსკის ღრმულში, მდინარე აბაკანისაენისეის მარცხენა ნაპირზე, მასში მდინარე აბაკანის ჩადინების ადგილზე. საავტომობილო და ენისეისსარკინიგზო შესართავთანკვანძი, სამდინარო პორტი. აეროპორტი. ხაკასეთის სამრეწველო, კულტურული და სამეცნიერო ცენტრია.
 
1780-იან წლებში წარმოიქმნა სოფელი უსტ-აბაკანსკოე, რომელიც 1822 წელს სხვისტომელების მართვა-გამგეობის შესახებ წესდების შემოღების შემდეგ კაჩელების სასტეპო დუმის (Качинская степная дума) ადმინისტრაციული ცენტრი გახდა. 1913 წლიდან იყო ენისეის გუბერნიის მინუსინსკის მაზრის უსტ-აბაკანსკოეს ვოლოსტის ცენტრი. 1925 წელს გაიხსნა აჩინსკი – მინუსინსკის რკინიგზის სადგური „აბაკანი“. 1925 წელს უსტ-აბაკანსკოე გადაკეთდა დაბა ხაკასკად, რომელიც 1931 წელს ქალაქად გამოცხადდა და აბაკანი ეწოდა. 1930 წლიდან არის ხაკასეთის ცენტრი (1991 წლიდან — დედაქალაქი).
ქალაქში მდებარეობს სარკინიგზო კვანძი, აეროპორტი, უსის საავტომობილო გზა ტუვასთან აკავშირებს. ქალაქში 1939 წელს 37 ათასი, 1959 წელს 56 ათასი, 1970 წელს 90 ათასი მცხოვრები იყო. ქალაქში ასევე არის მექანიკური ქარხანა, ხორცკომბინატი, საფეიქრო, საკონდიტრო, ტანსაცმლისა და ფეხსაცმლის ფაბრიკები, ხაკასეთის ისტორიის, ენისა და ისტორიის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტი, პოლიტექნიკუმი, სასოფლო-სამეურნეო ტექნიკუმი, სამედიცინო, პედაგოგიური და მუსიკალური სასწავლებლები, დრამატული თეატრი, მხარეთმცოდნეობის მუზეუმი, ტელეცენტრი.
 
ქალაქის დაგეგმარება სწორკუთხოვანია; აგებულია ხისა და ქვის შენობები. აბაკანის ჩრდილოეთ ნაწილში ჭარბობს მრავალსართულიანი ნაგებობები. ტერიტორიის დაახლოებით <big>დიდი ტექსტი</big>⅓-ს ბულვარები, ბაღები და სკვერები იკავებს. ქალაქში არის დიდ სამამულო ომში დაღუპულ მებრძოლთა ძეგლი (1975; მოქანდ. ი. გ. პამერი და მ. ლ. სკოვოროდინი, არქ. ნ. ა. კოვალჩუკი) და სხვ.
 
აბაკანში 11 უმაღლესი სასწავლო დაწესებულებაა (ფილიალების ჩათვლით), მათ შორის ხაკასეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტი (1944-დან). 4 ბიბლიოთეკა, მათ შორის რესპუბლიკური ეროვნული ბიბლიოთეკა (დაარსდა 1925 წელს). მხარეთმცოდნეობის მუზეუმი (1931), ვლადიმერ კაპელკოს მუზეუმი (2001) და სხვ. დრამატული თეატრები (მ.შ. ხაკასეთის ეროვნული თეატრი, 1931-დან; რუსული თეატრი, 1939-დან), თოჯინების თეატრი „ზღაპარი“ (1979-დან), მცირე ფორმების თეატრი „ჩიტიგენი“ (1988-დან). რესპუბლიკური ფილარმონია (1989), მის შემადგენლობაშია სიმღერისა და ცეკვის ანსამბლი „ულგერი“. გამოფენათა დარბაზი. დენდრარიუმი.
 
განვითარებულია მძიმე მანქანათმშენებლობა: „აბაკანის საცდელ-მექანიკური ქარხანა“, „აბაკანვაგონმაშ“ (სარკინიგზო ვაგონმშენებლობა და სხვ.); ქარქნები — საცდელ-მექანიკური, ფოლადსასხმელი, კონტეინერების, ექსპერიმენტულ-მექანიკური და სხვ.; ტყისა და ხის დამუშავების მრეწველობები („ხაკასლეს“, „აბაკანმებელ“), სამშენებლო მასალათა წარმოება („მსხვილპანელიანი სახლთმშენებლობის ქარხანა“, „სამშენებლო მასალათა კომბინატი“), მსუბუქი (სამკერვალო, საფეიქრო, ფეხსაცმლის ფაბრიკები) და კვების („აიან“ — ლუდისა და უალკოჰოლო სასმელების წარმოება, ყველ-კარაქის კომბინატი, ხორცკომბინატი და სხვ) მრეწველობის საწარმოები. სასოფლო-სამეურნეო რაიონის ცენტრია. ქალაქში თავმოყრილია ხაკასეთის მცირე ბიზნესის საწარმოთა დაახლოებით 60%.
 
==ლიტერატურა==