'''შეიხ იბრაჰიმ-შაჰი '''([[სპარს. ]] شیخ ابراهیم شاه; დ. [[1401]] — გ. [[1447]]) — [[სეფევიე|სეფევიეს ორდერისორდენის]] შეიხი [[1424]]-[[1447]] წლებში, [[შეიხ ხოჯა ალი]]ს ვაჟი, [[ისმაილ I]]-ის დიდი პაპა. შეიხის ტიტული მიიღო [[1424]] წელს. მის შესახებ ინფორმაცია ძალზედ მცირეა. იბრაჰიმ-შაჰის მმართველობის პერიოდში [[სუფიზმი|სუფიზმმა]] გავრცელება დაიწყო [[კავკასია]]სა და [[შირვანი|შირვანში]]. იბრაჰიმის გარდაცვალების შემდეგ [[სეფიანთა დინასტია|სეფევიესსეფევიე]]ს ორდენის შეიხი გახდა მისი უფროსი ვაჟი — [[შეიხ ჯუნეიდი]].