ნოე რამიშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
→ბიოგრაფია: რეგიონის არსებული სტატუსის ჩასწორებით. იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით |
No edit summary |
||
ხაზი 54:
1918 წლის [[26 მაისი|26 მაისს]] ხელი მოაწერა [[საქართველოს დამოუკიდებლობის აქტი|დამოუკიდებლობის აქტს]], იმავე დღეს აირჩიეს ახლადშექმნილი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დროებითი მთავრობის პირველ თავმჯდომარედ. ამ პოსტზე [[24 ივლისი|24 ივლისს]] შეცვალა [[ნოე ჟორდანია]]მ, ხოლო, ნოე რამიშვილი დარჩა შინაგან საქმეთა, განათლების და სამხედრო მინისტრად. 1918 წლის განმავლობაში იყო პარლამენტის წევრი, ხელმძღვანელობდა სოციალ-დემოკრატიულ ფრაქციას, პარალელურად იყო [[საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია|საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტიის]] ცკ–ის წევრი, თავჯდომარის ამხანაგი და პარტიულ გაზეთ „ერთობის“ რედაქტორი.
1919 წლის თებერვლიდან არჩეული იყო [[თბილისის თვითმმართველობა|თბილისის საქალაქო საბჭოს]] ხმოსნად. 1919 წლის 12 მარტს აირჩიეს [[საქართველოს დამფუძნებელი კრება|დამფუძნებელი კრების]] წევრად. მთავრობაში ეკავა შინაგან საქმეთა, ხოლო 1919 წლის განმავლობაში ასევე სამხედრო მინისტრის თანამდებობა. მისი ხელმძღვანელობით მიმდინარეობდა ჯარის რეორგანიზაცია, სკოლის რეფორმა, კავშირგაბმულობის სფეროს განვითარება, განსაკუთრებულ ყურადღებას იჩენდა [[თსუ|თბილისის უნივერსიტეტი]]ს მიმართ. რამიშვილი ებრძოდა თბილისის [[სომხები|სომხურ]] ბურჟუაზიას, ჩაახშო 1918 და 1919 წლების გლეხთა გამოსვლები [[აფხაზეთი]]სა და [[ოსების აჯანყებები საქართველოში|ცხინვალის
[[ფაილი:Noe Ramishvili (Tiflis police archives).jpg|მინი|250პქ|რამიშვილის ფოტო ტფილისის პოლიციის არქივიდან]]
| |||