ჯონი ხეცურიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
[[სურათი:Img 1121160634.jpg|thumb|ჯონი ხეცურიანი]]
'''ჯონი ხეცურიანი''' (* [[23 ნოემბერი]], [[1951]], სოფ. [[ლაილაში]],[[ ცაგერის რაიონი]]), საქართველოს [[საკონსტიტუციო სასამართლო|საკონსტიტუციო სასამართლოს]] თავმჯდომარე.
==ბიოგრაფია==
საშუალო განათლება მიიღო [[ქუთაისი|ქ.ქუთაისში]]. დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის]] იურიდიული ([[1973
[[1973]]-[[1976]] წლებში სწავლობდა [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] ეკონომიკისა და სამართლის ინსტიტუტის ასპირანტურაში.
1976-1979 წლებში მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკისა და სამართლის ინსტიტუტში მეცნიერ თანამშრომლად. 1977 წელს ქ. ხარკოვის იურიდიულ ინსტიტუტში დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე: “მორალური ნორმების მნიშვნელობა სამოქალაქო სამართალში”.▼
[[1976]]-[[1979]] წლებში მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკისა და სამართლის ინსტიტუტში მეცნიერ თანამშრომლად.
1980-1985 წლებში მუშაობდა ქ. თბილისისა და ქ. ქუთაისის პარტიულ ორგანიზაციებში, კურირებდა სამართალდამცავ ორგანოებს.▼
1985-1989 წლებში სამეცნიერო მოღვაწეობა გააგრძელა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკისა და სამართლის ინსტიტუტის უფროს მეცნიერ თანამშრომლად, მართვის სამართლებრივი პრობლემების ლაბორატორიის ხელმძღვანელად, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სახელმწიფოსა და სამართლის კვლევის ცენტრის დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში. 1990 წელს დაინიშნა საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრის პირველ მოადგილედ. ▼
▲
1990-1992 წლებში იყო საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრი.▼
1992-1994 წლებში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტია, 1994 წლიდან კი – პროფესორი. 1994 წელს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე: “სამოქალაქო სამართლის ფუნქციები”.▼
▲[[1980]]-[[1985]] წლებში მუშაობდა ქ. თბილისისა და ქ. ქუთაისის პარტიულ ორგანიზაციებში, კურირებდა სამართალდამცავ ორგანოებს.
1995-1999 წლებში მუშაობდა საქართველოს პრეზიდენტის საპარლამენტო მდივნად. 1999-2000 წლებში იყო საქართველოს იუსტიციის მინისტრი, ხოლო 2000 წლის ნოემბრიდან 2001 წლის 6 ივლისამდე კვლავ საქართველოს პრეზიდენტის საპარლამენტო მდივანი.▼
1999-2000 წლებში იყო საქართველოს ეროვნული უშიშროების საბჭოს წევრი, საქართველოს იუსტიციის საბჭოს წევრი, საქართველოს პრეზიდენტთან არსებული საკონსულტაციო ეკონომიკური საბჭოს წევრი.▼
▲[[1985]]-[[1989]] წლებში სამეცნიერო მოღვაწეობა გააგრძელა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკისა და სამართლის ინსტიტუტის უფროს მეცნიერ თანამშრომლად, მართვის სამართლებრივი პრობლემების ლაბორატორიის ხელმძღვანელად, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის სახელმწიფოსა და სამართლის კვლევის ცენტრის დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში
გამოქვეყნებული აქვს მრავალი მეცნიერული ნაშრომი, მათ შორის 6 წიგნი სამოქალაქო სამართლის, კონსტიტუციის და სისხლის სამართლის პრობლემებზე. 1982 წელს გახდა საკავშირო ახალგაზრდული პრემიის ლაურეატი მეცნიერების დარგში.▼
მისი პირველი სამეცნიერო წერილი სიკვდილით დასჯის გაუქმების შესახებ 1979 წელს გამოქვეყნდა. აქტიურად მონაწილეობდა 1989 წლის 9 აპრილს თბილისში მომხდარი ტრაგედიის გამოძიებაში. არის საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტის (1991) ერთ-ერთი ავტორი, მონაწილეობდა საქართველოს კონსტიტუციის (1995 წ.) და სამოქალაქო კოდექსის (1997 წ.) შემუშავებაში. იყო სახელმწიფო საკონსტიტუციო კომისიის წევრი.▼
[[1990]] წელს დაინიშნა საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრის პირველ მოადგილედ.
▲[[1990]]-[[1992]] წლებში იყო საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრი.
[[1992]]-[[1994]] წლებში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დოცენტია, [[1994]] წლიდან კი – პროფესორი.
▲
▲[[1995]]-[[1999]] წლებში მუშაობდა საქართველოს პრეზიდენტის საპარლამენტო მდივნად. [[1999]]-[[2000]] წლებში იყო საქართველოს იუსტიციის მინისტრი, ხოლო [[2000]] წლის ნოემბრიდან [[2001]] წლის 6 ივლისამდე კვლავ საქართველოს პრეზიდენტის საპარლამენტო მდივანი.
▲[[1999]]-[[2000]] წლებში იყო საქართველოს ეროვნული უშიშროების საბჭოს წევრი, საქართველოს იუსტიციის საბჭოს წევრი, საქართველოს პრეზიდენტთან არსებული საკონსულტაციო ეკონომიკური საბჭოს წევრი.
▲გამოქვეყნებული აქვს მრავალი მეცნიერული ნაშრომი, მათ შორის 6 წიგნი სამოქალაქო სამართლის, კონსტიტუციის და სისხლის სამართლის პრობლემებზე
[[1982]] წელს გახდა საკავშირო ახალგაზრდული პრემიის ლაურეატი მეცნიერების დარგში.
▲მისი პირველი სამეცნიერო წერილი სიკვდილით დასჯის გაუქმების შესახებ [[1979]] წელს გამოქვეყნდა. აქტიურად მონაწილეობდა [[1989]] წლის [[9 აპრილი|9 აპრილს]] თბილისში მომხდარი ტრაგედიის გამოძიებაში. არის საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტის ([[1991]]) ერთ-ერთი ავტორი, მონაწილეობდა საქართველოს კონსტიტუციის ([[1995
არის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის სადისერტაციო საბჭოს და საქართველოს სწავლულ ექსპერტთა საბჭოს პრეზიდიუმის წევრი. მინიჭებული აქვს იუსტიციის მთავარი სახელმწიფო მრჩევლის სპეციალური წოდება და უმაღლესი საკვალიფიკაციო კლასის მოსამართლის საკლასო ჩინი.
[[2001]] წლის 6 ივლისს საქართველოს პრეზიდენტის მიერ დაინიშნა საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრად, ხოლო 10 ივლისს სასამართლოს პლენუმზე ერთხმად აირჩიეს საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარედ.
2001 წლის 10 ივლისს არჩეული იქნა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტად.▼
▲[[2001]] წლის 10 ივლისს არჩეული იქნა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტად.
ჰყავს მეუღლე და შვილი.
| |||