სერჟ ლიფარი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
შემოწმების მიზნით 1 წიგნის დამატება (20210618)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot |
შემოწმების მიზნით 1 წიგნის დამატება (20211118)) #IABot (v2.0.8.2) (GreenC bot |
||
ხაზი 96:
დიაგილევის გარდაცვალების შემდეგ, [[1929]] წელს 24 წლის ლიფარი [[ჟაკ რუშე]]მ პარიზის ოპერისა და ბალეტის თეატრის ხელმძღვანელად მიიწვია, რომელიც XIX საუკუნის შემდეგ დეკადანსს განიცდიდა. ლიფარმა კომპანიის ახლებური მართვა დაიწყო, საფრანგეთში ბალეტის აღორძინებას შეუწყო ხელი და ახალი ბალეტებიც დადგა.<ref name="Crisp 2002 3–15"/> ბალეტები: ''Les Créatures de Prométhée'' ([[1929]]), ''Le Spectre de la rose'' ([[1931]]) და ''L'Après-midi d'un faune'' ([[1935]]), ''Icare'' ([[1935]]; [[პაბლო პიკასო]]ს კოსტიუმებითა და დეკორაციებით), ''Istar'' ([[1941]]) და ''Suite en Blanc'' ([[1943]], ნეოკლასიკური ბალეტი) თავიდანვე წარმატებული აღმოჩნდა.
სერჟ ლიფარმა ტერფის ხუთ პოზიციასთან ერთად ორი დამატებითი პოზიცია შეიმუშავა.<ref>{{cite book|author=Wingate, Allan|title=Lifar on Classical Ballet|year=1951|pages=212|edition=1st}}</ref><ref name="Ries">{{cite book|author=Ries, Frank W. D.|title=The Dance theatre of Jean Cocteau|url=https://archive.org/details/dancetheatreofje0000ries|publisher=University Microfilms International Research Press|location=Ann Arbor|year=1986|page=[https://archive.org/details/dancetheatreofje0000ries/page/132 132]|isbn=0-8357-1994-4}}</ref> მეექვსე და მეშვიდე პოზიციები ლიფარის გამოგონება არ ყოფილა. კლასიკურ ბალეტში ტერფის ათი პოზიცია არსებობდა და ლიფარის მიერ შემუშავებული პოზიციებიც XVIII საუკუნის დგომებს ეფუძნებოდა.<ref name="Paolacci">{{cite journal|author=Paolacci, Claire|title=Serge Lifar and the Paris Opera during World War II|journal=Journal of the Oxford University History Society|pages=8|year=2004}}</ref>
===გარდაცვალება===
| |||