ლუკა მახარებელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
→‎ცხოვრება: განმარტა ლექსები, რომლებიც ციტირებული იყო სხვა რედაქტორის მიერ.
იარლიყები: გაუქმებულია რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით
Ed27000-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა Jaba1977-ის მიერ რედაქტირებული ვერსია
იარლიყი: სწრაფი გაუქმება
 
ხაზი 6:
== ცხოვრება ==
* ლუკას სახარების ბერძნულენოვან პროლოგში (II საუკუნე) მოცემულია მისი ბიოგრაფიული ცნობები: ლუკა წარმოშობით [[ანტიოქია|ანტიოქიიდან]] იყო, ეროვნებით სირიელი, პროფესიით ექიმი. ის მოციქულთა მოწაფე და მიმდევარი გახდა და პავლეს დაჰყვებოდა თან ამ უკანასკნელის წამებამდე. ლუკა ღვთის სამსახურში დარჩა სიცოცხლის ბოლომდე, უცოლშვილოდ და 84 წლის ასაკში გარდაიცვალა.
* წმინდა ლუკა მახარებელი დაიბადა სირიის ქალაქ ანტიოქიაში. ცნობილია, რომ ლუკა არ ყოფილა იუდეველი. მიუხედავად მისი არაებრაული წარმოშობისა ის საკმაოდ კარგად იცნობდა საღმრთო შჯულს. ებრაელები იუდეველთა სარწმუნოების მიმღებ წარმართებს „კარიბჭის ხიზნებს (მწირებს )“ უწოდებდნენ, ხოლო ამ წარმართთაგან წინადაცვეთილნი - „სიმართლის ხიზნებს “. ლუკამქრისტიანულ ჩაწერაეკლესიაში პირველი შვიდისიყო სახელი,ეთიოპიელი რომლებიცდედოფლის დაინიშნა (იერუსალიმში) დიაკვნადდიდმოხელე-საჭურისი;
{{ციტატა|და აჰა ესერა კაცი ჰინდოჲ საჭურისი ძლიერი კანდაკესი დედოფლისა მის ჰინდოეთისაჲ, რომელი იყო ყოველსა ზედა საფასესა მისსა, რომელი-იგი მოსრულ იყო თაყუანის-ცემად იერუსალჱმდ. '''-(საქ. მოც. 8:27-40)'''}} რომაელი ასისთავი კორნილიუსი;
{{ციტატა|კაცი ვინმე იყო კესარიას შინა სახელით კორნილეოს, ასისთავი, ტომისაგან, რომელსა ჰრქჳან იტალიკე, 2. კეთილად მსახური და მოშიში უფლისაჲ ყოვლითურთ სახლეულით თჳსით, იქმოდა ქველის საქმესა მრავალსა ერსა მას შორის და ევედრებოდა ღმერთსა მარადის. 3. იხილა მან ჩუენებით განცხადებულად ვითარ მეცხრესა ოდენ ჟამსა მის დღისასა, რამეთუ ანგელოზი უფლისაჲ მოვიდა მისა და ჰრქუა მას: კორნილიე! '''-(საქ. მოც. 10:1-3)'''}} ერთ-ერთი იერუსალიმის პირველ შვიდ დიაკონთაგანი - ნიკოლოზი...
{{ციტატა|და სათნო უჩნდა სიტყუაჲ ესე წინაშე ყოვლისა მის სიმრავლისა. და გამოირჩიეს სტეფანე, კაცი სავსე სარწმუნოებითა და სულითა წმიდითა, და ფილიპე და პროხორონ და ნიკანორა და ტიმონა და პარმენა და ნიკოლაოს, მწირი ანტიოქელი '''-(საქ. მოც. 6:5)'''}}
ლუკა წერდა იმ პიროვნების შესახებ ქრისტიანული ეკლესიის ისტორიაში, რომელიც პირველი იყო ეთიოპიის მაღალი რანგის ჩინოვნიკი - რომ არ არის ცოდვა იყოს მთავრობაში მინისტრი;
{{ციტატა|და აჰა ესერა კაცი ჰინდოჲ საჭურისი ძლიერი კანდაკესი დედოფლისა მის ჰინდოეთისაჲ, რომელი იყო ყოველსა ზედა საფასესა მისსა, რომელი-იგი მოსრულ იყო თაყუანის-ცემად იერუსალჱმდ. '''-(საქ. მოც. 8:27-40)'''}}
ლუკა ასევე წერდა რომაელი ცენტურიონის კორნელიუსზე, რომელიც იყო იერუსალიმის პოლიციის უფროსი და რომლის წყალობა კრიმინალების მიმართ ლეგენდარული იყო. კორნელიუსი იყო პირველი არა ებრაელი, ვინც მოინათლა და ქრისტიანებისთვის მისმა ნათლობამ შეწყვიტა იუდაიზმის კანონიერი გარიგება;
{{ციტატა|კაცი ვინმე იყო კესარიას შინა სახელით კორნილეოს, ასისთავი, ტომისაგან, რომელსა ჰრქჳან იტალიკე, 2. კეთილად მსახური და მოშიში უფლისაჲ ყოვლითურთ სახლეულით თჳსით, იქმოდა ქველის საქმესა მრავალსა ერსა მას შორის და ევედრებოდა ღმერთსა მარადის. 3. იხილა მან ჩუენებით განცხადებულად ვითარ მეცხრესა ოდენ ჟამსა მის დღისასა, რამეთუ ანგელოზი უფლისაჲ მოვიდა მისა და ჰრქუა მას: კორნილიე! '''-(საქ. მოც. 10:1-3)'''}}
მოციქულმა ლუკამ მშობლიურ ქალაქ ანტიოქიაში, რომელიც საგანმანათლებლო კერად იყო ცნობილი, ჯეროვანი აღზრდა-განათლება მიიღო, სადაც დაეუფლა მკურნალობასაც. მას ასევე მიიჩნევენ უბადლო მხატვრად და ზოგადად მცოდნე ადამიანად. მას შემდეგ, რაც უფლის მოძღვრებამ გალილეიდან სირიაშიც ჩააღწია, ლუკაც ჩამოვიდა და შეუერთდა ქრისტეს.