მომხმარებელი:Agentt Smith/სავარჯიშო6: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ახალი გვერდი: '''„ჩელსი“''' (სრული დასახელება – '''საფეხბურთო კლუბი „ჩელსი“''', {{l... |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
[[1992]] წელს, [[როს პერო]]მ დამოუკიდებლად იყარა კენჭი [[აშშ]]-ის [[აშშ-ის პრეზიდენტი|პრეზიდენტობისთვის]]. პერო იყო [[ტეხასი|ტეხასელი]] ბიზნესმენი, რომელსაც არ ჰქონია საჯარო სამსახურში მუშაობის გამოცდილება, თუმცა თავისი კარიერის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა რამდენიმე წარმატებულ კორპორაციას და ჩართული იყო საჯარო ცხოვრებაში. თავისი კანდიდატურის წამოყენების შესახებ მან [[1992]] წლის 20 თებერვალს, ჟურნალისტ [[ლარი კინგი]]ს გადაცემაში გამოაცხადა. [[ჯეიმზ სტოკდეილი]], [[აშშ-ის საზღვაო ძალები]]ს ვიცე-ადმირალი მისი ვიცე-პრეზიდენტობის კანდიდატი იყო.
პეროს კამპანიის ძირითადი ფოკუსი ფედერალური ბიუჯეტის დაბალანსების, ეკონომიკური ნაციონალიზმის გაღრმავების, ნარკოტიკების წინააღმდეგ ომის ({{lang-en|War on Drugs}} გაძლიერებასა და მთელი ქვეყნის მასშტაბით „პირდაპირი [[დემოკრატია|დემოკრატიის]]“ დამყარების გეგმებზე მოექცა. მის შეხედულებებს აღწერდნენ, როგორც „აღმოსავლეთ ტეხასის [[პოპულიზმი|პოპულიზმს]] მაღალტექნოლოგიური ჯადოსნობით“. მხარდაჭერები მას აღიქვავდნენ როგორც აპოლიტიკურ პირს – ჭკვიან „სახალხო გმირს“, ხოლო კრიტიკოსებისთვის იგი [[ავტორიტარიზმი|ავტორიტარი]] და ფეთქებადი ხასიათის მქონე იყო.
პერომ დიდწილად თავად დააფინანსა საარჩევნო კამპანია და ძირითადი იმედები სახალხო ჩართულობაზე დაამყარა. ზოგიერთ გამოკითხვაში, იგი უსწრებდა მოქმედ პრეზიდენტს, [[რესპუბლიკური პარტია (აშშ)|რესპუბლიკელ]] [[ჯორჯ ჰერბერტ უოკერ ბუში|ჯორჯ ჰერბერტ უოკერ ბუშსა]] და [[დემოკრატიული პარტია (აშშ)|დემოკრატების]] კანდიდატს, [[არკანზასი]]ს გუბერნატორ [[ბილ კლინტონი|ბილ კლინტონს]].
1992 წლის ივლისში, სკანდალის ფონზე, პერომ განაცხადა, რომ ეთიშებოდა არჩევნებს, თუმცა ოქტომბერში დაბრუნდა და სამივე საპრეზიდენტო დებატში მიიღო მონაწილეობა. მისი მხარდაჭერის დონე ადრეულ მაჩვენებელს ვეღარ დაუბრუნდა, მიუხედავად ტელევიზიაში, „პრაიმ-ტაიმში“ აგრესიული რეკლამისა.
პერო ყველა შტატის ბიულეტენში იყო. მან რამდენიმე რაიონი ({{lang-en|County}}) მოიგო, ორ შტატში მეორე ადგილი დაიკავა, ხოლო მთლიანობაში მესამე ადგილზე გავიდა და მთელი ქვეყნის მასშტაბით ხმათა თითქმის 18,97 პროცენტი მიიღო. [[1912]] წლის არჩევნებში დამარცხებული [[ტეოდორ რუზველტი]]ს შემდეგ, მან მესამე პარტიის კანდიდატთა შორის ყველაზე მეტი ხმა მიიღო.
Perot largely financed his own campaign and relied on marketing and wide grass roots support. In certain polls, he led the three-way race with Republican nominee George H. W. Bush, the incumbent President, and Governor Bill Clinton of Arkansas, the Democratic nominee. He dropped out in July 1992 amid controversy, but re-entered in October, participating in all three presidential debates. His polling numbers never fully recovered from his initial exit, despite his aggressive use of commercials on prime-time television. Perot appeared on every state ballot as a result of the earlier draft efforts. He won several counties, finished in second place in two states, and finished in third place overall, receiving close to 18.97 percent of the popular vote, the most won by a third-party presidential candidate since Theodore Roosevelt in 1912.[4]
| |||