გელათის საეპისკოპოსო: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''გელათის საეპისკოპოსო''' — ერთ-ერთი დიდი [[ეპარქია]] ფეოდალურ [[საქართველო]]ში. დააარსა [[იმერეთის სამეფო|იმერეთის]] მეფე [[ბაგრატ III (იმერეთის მეფე)|ბაგრატ III-მ]] XVI საუკუნის 20-იან წლებში. მოიცავდა ტერიტორიას [[ქუთაისი]]დან, [[რიონი|მდ. რიონიდან]], [[ყვირილა|მდ. ყვირილის]] გადაღმა [[კაცხი (ჭიათურის მუნიციპალიტეტი)|კაცხამდე]]. ხრეითიდან [[რაჭა|რაჭის]] მთამდე და [[ოკრიბა]]ს. გელათის ეპისკოპოსი (გენათელი) მეფის რწმუნებულად ითვლებოდა გელათის მონასტერში. კათოლიკოს [[ევდემონ I|ევდემონ ჩხეტიძის]] დროს ([[1557]]-[[1578]]) დასავლეთ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის რეზიდენცია ბიჭვინთიდან [[გელათის მონასტერი|გელათის მონასტერში]] გადმოიტანეს. კათოლიკოსს საკუთრებად გადაეცა წმ. გიორგის ეკლესია. XIX საუკუნის 20-იან წლებში გელათის საეპისკოპოსო გაუქმდა და იმერეთის საეპისკოპოსოში შევიდა. უკანასკნელი გენათელი ეპისკოპოსი იყო [[ეფთვიმე გენათელი]], რომელიც 1776-1820 წლებში მართავდა ეპარქიას.