ქართველთა ლაშქრობები ხლათში: განსხვავება გადახედვებს შორის

1207–1208 წლებში სულთან ალ-ადილმა დამატებითი ძალები გაუგზავნა ალ-აუჰადს, რომელმაც ისევ განაახლა თავდასხმა. ბალაბანმა ამჯერად დახმარება [[ერზურუმი|არზრუმის]] ამირას, [[თოღრულშაჰი|თოღრულშაჰს]] სთხოვა. მათ ერთად შეძლეს აიუბიდთა თავდასხმის მოგერიება და ქალაქი მუშის განთავისუფლება, რის შემდეგაც [[რუმის სასულთნო|რუმის სულთნის]], [[ქეი-ყუბად I]]-ის დავალებით თოღრულშაჰმა სასულთნოში გაბატონების მიზნით ბალაბანი მოკლა.<ref>არსებობს მოსაზრება რომ თოღრულშაჰი ქართველებთან შეთანხმებით მოქმედებდა და ვარაუდობენ რომ არზრუმის საამირო საქართველოს ვასალობასაც კი სცნობდა ([[ბასიანის ბრძოლა|ბასიანის ბრძოლის]] შემდეგ, რომელსაც ზოგიერთი ავტორი 1206 წლით ათარიღებს)</ref> მოსახლეობის წინააღმდეგობიდან გამომდინარე, თოღრულშაჰმა ვერ შეძლო ქალაქის დაკავება. მაშინ ხლათის მუსულმანმა ზედა ფენამ ქალაქში ალ-აუჰად აიუბი მოიწვია და ის ახალ სულთნად გამოაცხადეს.