შალვა ინალ-იფა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მNo edit summary იარლიყი: წყაროს რედაქტირება 2017 |
მNo edit summary |
||
ხაზი 9:
== კრიტიკა ==
როგორც ცნობილია პროფესორი ინალ-იფა [[აფხაზები|აფხაზურ]] სეპარატისტულ ძალებში დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა. ის ითვლება [[სიმონ აშხაწავა|სიმონ აშხაწავას]] (ნაშრომი: „Пути развития Абхазской истории“) ე.წ. „<nowiki/>[[აფხაზური ისტორიოგრაფია|აფხაზური ისტორიოგრაფიის]]<nowiki/>“ — [[სეპარატიზმი|სეპარატისტული]] იდეოლოგიის გამგრძელებლად. მას ეკუთვნის მონოგრაფია, რომელიც ყოველგვარი დასაბუთებისა და დოკუმენტური მასალის გარეშე გამოსცა. თავის ნაშრომში ის ამტკიცებდა:
* აფხაზთა * * კითხვითი ნიშნის ქვეშ აყენებდა „[[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა სამეფოს]]“ ქართულ წარმომავლობას * ეთნიკურად აფხაზებად მიიჩნევდა შუა საუკუნეების მნიშვნელოვან ქართველ მოღვაწეებს (მათ შორის [[იოანე პეტრიწი|იოანე პეტრიწს]]). ინალ-იფას ნაშრომის რედაქტორი იყო ეგვიპტოლოგი [[მიხეილ კოროსტოვცკი]], რომელიც აღნიშნულ წიგნს აფხაზეთის ისტორიისა და კულტურის „ჭეშმარიტ ენციკლოპედიად“ მიიჩნევდა. [[სსრკ მეცნიერებათა აკადემია|სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის]] სწავლული მდივნის, ტრაპეზნიკოვი ინალ-იფას წიგნის შეფასებისას, აღნიშნავდა, რომ მის გასაგებად ქართველ მეცნიერებს „ძალა არ შესწევდათ“. ინალ-იფას მონოგრაფიაზე საკუთარი დასკვნები წამოაყენეს [[მარიამ ლორთქიფანიძე]], [[ოთარ ჯაფარიძე]] და სხვებმა, მაგრამ მათი პასუხი არ დაბეჭდილა, რადგან, როგორც ცნობილია, გამოქვეყნების წელს და მის შემდგომ ხანშიც ქართველ მეცნიერებს ეკრძალებოდათ ანტიქართული გამოხდომების მხილება. ნაშრომი გააკრიტიკეს ქართველმა, აფხაზმა და მათ შორის რუსკმა აკადემიკოსებმა ([[ზურაბ ანჩაბაძე]], [[ზურაბ პაპასქირი]], [[გიორგი ძიძარია]], [[ხუხუტი ბღაჟბა]], [[გიორგი შამბა]] და [[იური ვორონოვი]]). კრიტიკა უარყოფითად მიიღო აფხაზურმა სეპარატისტულმა მოძრაობამ, ვინაიდან ინალ-იფას ნაშრომებში აფხაზი სეპარატისტები პოულობდნენ ისტორიოგრაფიულ დასაბუთებას დამოუკიდებელი აფხაზური სახელმწიფოს შექმნის აუცილებლობისთვის. == მემკვიდრეობა ==
|