შალვა ინალ-იფა: განსხვავება გადახედვებს შორის

როგორც ცნობილია პროფესორი ინალ-იფა [[აფხაზები|აფხაზურ]] სეპარატისტულ ძალებში დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა. მას ეკუთვნის მონოგრაფია, რომელიც ყოველგვარი დასაბუთებისა და დოკუმენტური მასალის გარეშე გამოსცა. ის ამტკიცებდა აფხაზთა აბორიგენობას არამხოლოდ [[აფხაზეთი|აფხაზეთის]] ტერიტორიაზე, არამედ მთელს დასავლეთ საქართველოში (ისტორიული [[კოლხეთი]]), ასევე კითხვითი ნიშნის ქვეშ აყენებდა „<nowiki/>[[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა სამეფოს]]<nowiki/>“ ქართულ წარმომავლობას და ეთნიკურად აფხაზებად მიიჩნევდა შუა საუკუნეების მნიშვნელოვან ქართველ მოღვაწეებს (მათ შორის [[იოანე პეტრიწი|იოანე პეტრიწს]]). ინალ-იფას ნაშრომის რედაქტორი იყო ეგვიპტოლოგი [[მიხეილ კოროსტოვცკი]], რომელიც აღნიშნულ წიგნს აფხაზეთის ისტორიისა და კულტურის „ჭეშმარიტ ენციკლოპედიად“ მიიჩნევდა. ინალ-იფას მონოგრაფიაზე საკუთარი დასკვნები წამოაყენეს [[მარიამ ლორთქიფანიძე]], [[ოთარ ჯაფარიძე]] და სხვასხვებმა. ნაშრომს კრიტიკა მოჰყვა აფხაზი, ქართველი და მათ შორის რუსი აკადემიკოსებისგანაც: ([[ზურაბ ანჩაბაძე]], [[ზურაბ პაპასქირი]], [[გიორგი ძიძარია]], [[ხუხუტი ბღაჟბა]], [[გიორგი შამბა]] და [[იური ვორონოვი|იური ვორონოვისგან]]). კრიტიკა უარყოფითად მიიღო აფხაზურმა სეპარატისტულმა მოძრაობამ, ვინაიდან ინალ-იფას ნაშრომებში აფხაზი სეპარატისტები პოულობდნენ ისტორიოგრაფიულ დასაბუთებას დამოუკიდებელი აფხაზური სახელმწიფოს შექმნის აუცილებლობისთვის.