შალვა ინალ-იფა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''შალვა დენისის ძე ინალ-იფა''' ({{lang-ab|Шьалуа Иналиҧа}}) (დ. [[20 ოქტომბერი]], [[1916]] — გ. [[22 სექტემბერი]], [[1995]]) — აფხაზი ეთნოგრაფი, [[ისტორიკოსი]] და ლიტერატურთმცოდნე. ისტორიულიისტორიის მეცნიერებებისმეცნიერებათა დოქტორი.

[[ინალიშვილები|ინალ-იფას (ინალიშვილი)]] საგვარეულოს წარმომადგენელი. დაიბადა სოფელ [[გუფი|გუფში]], [[ქუთაისის გუბერნია|ქუთაისის გუბერნიის]] [[სოხუმის ოკრუგი]] (ახლანდელი [[ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტი]]). [[1941]] წელს დაამთავრა აფხაზეთის [[სოხუმის პედაგოგიური ინსტიტუტი|მ. გორკის სახელობის სოხუმის პედაგოგიური ინსტიტუტი]]. ისტორიული მეცნიერების კანდიდატი (1948), სადისერტაციო თემა „Брачно-правовые нормы абхазов“. ისტორიული მეცნიერებების დოკტორი (1962), სადისერტაციო თემა — „Абхазы“. პროფესორი (1966).

1946 წლიდან მუშა­ობ­და აფხაზეთის ენის, ლიტერატურისა და ისტორიის ინსტიტუტში; 1958 წლიდან იყო ამავე ინსტიტუტის ისტორიისა და ეთნოგრაფიის ­— განყოფილების გამგე; 1968 წლიდან –— დირექტორის მოადგილე. 1948 წლიდან მონაწილეობდა მრავალ საკავშირო და რეგიონალურ სესიებსა და კონფერენციებზე, ასევე მსოფლიო კონგრესებზე ([[მოსკოვი]], 1964; [[ჩიკაგო]], 1973).

გამოაქვეყნა 100 ნაშრომზე-ზე მეტი ნაშრომი. მისი ძირითადი შრომები ეხება აფხაზთა ყოფისა და კულტურის პრობლემებს.