მანუჩარ შარვაშიძე (სამურზაყანო): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 5:
[[1804]] წლის 26 ნოემბერს მანუჩარ შარვაშიძე (ქართული ტექსტით) თხოვნით მიმართავს [[პავლე ციციანოვი|პავლე ციციანოვს]] რუსეთის მფარველობაში შესვლის თაობაზე<ref group="კ">{{ციტატა|ადრითგანვე უფლის დადიანის გრიგოლის დამორჩილებული ვიყავ და ბრძანებითა მისითა პუნკტსა თქვენ მიერ წარმოდგენილსა ჴელი მოვაწერე უფლის მაინოვისგან თქვენ მიერ წარმოვლენილსა და მწადს, სადაცა უფალი დადიანი გრიგოლ საფარველსა უმაღლესსა შინა შევიდა, თქვენ ძალით მეცა ვიყო მასვე მფარველობასა ქვეშე. ვინაითგან ქვეყანა ჩვენი იყო ზედ-მოკიდებულ დადიანისა კერძო ვიდრე აშლილობისა ჟამამდე და არა აქვნდა უფლება, არცა უწინარეს და არცა ამას ჟამსა, არცა პორტსა ათმანსა და არცა ქელაშ-ბეგსა, და მაქვს წადილი, რათა ქვეყანა ჩვენი დავამორჩილო თქვენსა ბრძანებასა, თანა დადიანისა სამფლობელოსა, და ამის ძლით ვითხოვ თქვენისა უღრმესისა კაცთ-მოყვარებისაგან, რათა პატივ-მცე მე მფარველობითა შენითა, და მაქვნდეს იმედი თქვენისა უღმესისა განმგებლობისა აღნიშვნითა ყოვლად-უმოწყალესისა ჴელმწიფისა მოწყალებისა ნიშნითა, რომელსაცა ჰაზრი ჩემი გამოუცხადე მე უფალს სტაცკი სოვეტნიკს პეტრე მაქსიმოვიჩს და მითვე გვარითა ვითხოვ, რათა თქუჱნ მიერ შეწყალებულ ვიქმნე.|[https://commons.wikimedia.org/wiki/File:%D0%90%D0%BA%D1%82%D1%8B_%D1%81%D0%BE%D0%B1%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D0%B5_%D0%9A%D0%B0%D0%B2%D0%BA%D0%B0%D0%B7%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9_%D0%B0%D1%80%D1%85%D0%B5%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9_%D0%BA%D0%BE%D0%BC%D0%B8%D1%81%D1%81%D0%B8%D0%B5%D0%B9_%D0%A2%D0%BE%D0%BC_02.djvu Письмо кн. Манучара Шервашидзе к кн. Цицианову, от 26-го ноября 1804 года. Акты, собранные Кавказской археографической комиссией, т. II, №1046, Тифлис, 1868, ст. 536]}}</ref>, რაზეც [[1805]] წლის 31 მარტს ციციანოვმა მადლობა გადაუხადა და აწგარდაცვლილ [[გრიგოლ დადიანი|გრიგოლ დადიანთან]] არსებული კავშირის მეტი ახსნა მოსთხოვა<ref>Акты, собранные Кавказской археографической комиссией, т. II, №1048, Тифлис, 1868, ст. 537</ref>.
 
[[1813]] წელს მანუჩარ შარვაშიძე მოიკლა ბედიაში. აღნიშნულთან დაკავშირებით რამოდენიმე ვერსია არსებობს: ისტორიკოს ნ. დადიანის აზრით ლევან შერვაშიძის შვილიშვილ ხუტუნიასა და მანუჩარ შარვაშიძეს შორის არსებობდა ურთიერთშუღლი. იმ ღამეს, როცა ბედიაში იყვნენ, ხუტუნიამ მანუჩარს კაცი მიუგზავნა, რომელმაც იგი ღამით მძინარე მოკლა<ref>Дадиани Н. История Грузии. Тб., 1962, с. 95.</ref>; ხალხური გადმოცემით, მანუჩარი ძალიან სასტიკად ეპყრობოდა თავის ქვეშევრდომებს და მონაწილეობას იღებდა ტყვეთა გაყიდვაში. შ. დ. ინალ-იფას სიტყვებით, მანუჩარი მოიკლა გლეხის მიერ იმის გამო რომ მან ისარგებლა „პირველი ღამის უფლებით“<ref>Ш. Д. Инал-ипа. Абхазы. – Сух., 1965, с. 469</ref>; დ. კრაევიჩის აზრით, მანუჩარი მოიკლა ბედიაში 1813 წელს, ბედიელი შარვაშიძეების ცნობით, ვინმე მეგრელი მაჯემ კვარაცხელიას მიერ, მისთვის მიყენებული შეურაცხყოფისათვის<ref>Краевич П. Д. Очерк устройства общественно-политического быта Абхазии и Самурзакани. 1869, ст. 321</ref>.
 
===ოჯახი===