ჯარა: განსხვავება გადახედვებს შორის

ჯარაში არ არის ხელოვნური ცვილი. აქ ფუტკარი ფიჭას თავისით აშენებს. ჯარას სკებიდან მოსავალს წელიწადში მხოლოდ ერთხელ იღებენ, ძირითადად შემოდგომის დასაწყისში, ყვავილობის პერიოდის დასრულების შემდეგ. თაფლის მოსავლის აღება ჯარას სკებიდან ბევრად რთულია და უფრო დიდ შრომას მოითხოვს, ვიდრე ჩვეულებრივი სკის ჩარჩოებიდან.

 

 

პირველ რიგში, მეფუტკრე ჩანგლისებური ჯოხის გამოყენებით ხსნის სკას და ამოწმებს თაფლის მოსავლის აღების შესაძლებლობას. თუ ადგილზე საკმარისი თაფლია, მეფუტკრე ფიჭას სკის ნახევარი ნაწილიდან ისე ჭრის, რომ არ ეხება მეორე ნახევარს, სადაც ფუტკრის ოჯახები ბინადრობენ. ფიჭა შესაძლებელია სხვადასხვა ფერის იყოს, რადგან ის შეიცავს განსხვავებულ მცენარეთა და ყვავილთა თაფლს, როგორიცაა: აკაცია, წაბლი, ცაცხვი და ალპური ზონის ყვავილების მრავალი სახეობა.

ჩარჩოიანი სკების გამოგონების შემდეგ, საქართველოში მე-20 საუკუნიდან დაიწყო ჯარას სკების ჩანაცვლება თანამედროვე და მარტივად მოსახმარი სკებით. სწორედ ამიტომ, დღესდღეობით, ჯარას მეფუტკრეობა, როგორც ველური მეფუტკრეობის სახეობა, გადაშენების პირასაა. თუმცა, მაღალმთიანი აჭარა ამ მხვრივ გამორჩეულია, სადაც სუბტროპიკული და ალპური ზონების ტყეებში, შორეულ სოფლებსა და დასახლებულ ადგილებში მკვიდრნი დღემდე ინარჩუნებენ ჯარაში თაფლის მოყვანის ოჯახურ ტრადიციას. ამ მეფუტკრეების ჯგუფმა 2018 წელს საფუძველი ჩაუყარეს ჯარას მეფუტკრეთა ასოციაციას <ref>[http://adjara.gov.ge/branches/description.aspx?gtid=1012118&gid=4 მინისტრი ჯარას საფუტკრეს ეწვია და ორგანული თაფლის ამოღების პროცესს დაესწრო]</ref>.

 

 

==სქოლიო==

{{სქოლიო}}

 

[[კატეგორია:საქართველოს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლები]]