სათხე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ოქროს ბოტი (განხილვა | წვლილი) მ →ლიტერატურა: მცირედი შესწორება using AWB |
GiorgiXIII (განხილვა | წვლილი) No edit summary |
||
ხაზი 14:
|CoordAddon = type:city(40361)_region:GE
|CoordScale =
|ქვეყნის რუკის ზომა = 300
|ქვეყნის რუკა =
|რეგიონის რუკის ზომა = 300
|რეგიონის რუკა =
|რაიონის რუკის ზომა = 300
|რეგიონის ტიპი = მხარე
|რეგიონი = სამცხე-ჯავახეთის მხარე
|რეგიონი ცხრილში =
|შიდა დაყოფა =
|რაიონის ტიპი = მუნიციპალიტეტი
|რაიონი = ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი
|მმართველის ტიპი =
|მმართველი =
ხაზი 37:
|კლიმატი =
|ოფიციალური ენა =
|მოსახლეობა = {{კლება}} 1516<ref name="აღწერა 2014">{{cite web |url=http://www.geostat.ge/index.php?action=page&p_id=2152&lang=geo |title=
|აღწერის წელი = 2014
|სიმჭიდროვე =
ხაზი 66:
სოფლის მახლობლად აღმართულია XI საუკუნის ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი – სამების დიდი დარბაზული ეკლესია. აგებულია სუფთად გათლილი მოყავისფრო ქვის კვადრებით. სამხრეთიდან, დასავლეთიდან და ჩრდილოეთიდან მინაშენები აქვს. შეინიშნება სხვადასხვა დროის რამდენიმე სამშენებლო ფენა, რომელთაგან უძველესია ჩრდ. ეგვტერისა და მთავარი ეკლესიის კედლებში ჩართული უფრო ადრინდელი პატარა ეკლესიის ნაწილები. სამკვეთლო და სადიაკვნე საკურთხევლის ორივე მხარეს კედლის სისქეშია მოქცეული. გარედან სარკმელები და კარნიზი შემკულია მაღალოსტატური ჩუქურთმებით. ინტერიერი თავიდან მოსახატად არ იყო გათვალისწინებული, რაზედაც მეტყველებს სუფთად გათლილი ქვის წყობა, არქიტექტურული ელემენტების მოხაზულობა და მოჩუქურთმებული იმპოსტები. კედლის მხატვრობის შემორჩენილი ფრაგმენტები მოგვიანო ხანისაა. სახურავჩაქცეული და ნაწილობრივ კედლებგადმორღვეული ეკლესია გაპატარხებულა. ქართული ეკლესიისათვის XIX საუკუნის 70–იან წლებში სამხრეთიდან სომხური ეკლესია მიუშენებიათ, რომელიც ასევე მოუვლელია და დაზიანებული.
სათხის ქართულმა სიძველებმა, თავიანთი მეცნიერული მნიშვნელობის გამო, ჯერ კიდევ XIX საუკუნეში მიიქციეს მკვლევართა ყურადღება. ამ სიძველეებს შორის განსაკუთრებულ ინტერესს იწვევდა ძველი ქართული წარწერები, რომლებიც მრავლად მოიპოვებოდა და ახლაც ბევრი იკითხება ეკლესიის კედლებზე.
პირველი ცნობები სათხის სიძველეებისა და მათ შორის ეკლესიის კედლებზე ამოკვეთილი ქართული ასომთავრული წარწერების შესახებ 1898 წელს გამოაქვეყნა იმ დროისათვის ცნობილმა მკვლევარმა, ჟურნალისტმა და საზოგადო მოღვაწემ, ჟურნალ მოგზაურის რედაქტორმა [[ივანე როსტომაშვილი|ივანე როსტომაშვილმა]]. მისი ცნობით, ეკლესიის აღმოსავლეთ ფასადზე იკითხებოდა ორი წარწერა:
{{ციტატა|ქრისტე, შეიწყალე იერემია}} და {{ციტატა|ქრისტე, შეიწყალე ხარაისძე}}
| |||