მორფოლოგია (ენათმეცნიერება): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 10:
ენაში არსებული სიტყვები იყოფა დამოუკიდებელი მნიშვნელობის და დამხმარე სიტყვებად. დამოუკიდებელ სიტყვას სხვაგვარად სრუმნიშვნელოვან სიტყვასაც უწოდებენ. ეს იმას ნიშნავს, რომ ცალკე აღებულ სიტყვას თავისი მნიშვნელობა აქვს და მისი წარმოთქმისას ან წაკითხვისას გარკვეული წარმოდგენა გვექმნება მასზე.
 
ენაში არსებული ყველა ფორმა, დამოუკიდებელი თუ დამხმარე, რამდენიმე ჯგუფად დაყვეს იმისათვის, რომ უფრო ადვილი ყოფილიყო მათი შესწავლა და შემდგომ გარკვეული წესების დადგენა მათი გამოყენებისათვის. ამ ჯგუფებს მეტყველების ნაწილები ჰქვია.
 
ამ ჯგუფებს მეტყველების ნაწილები ჰქვია.
ქართულ ენაში ათი მეტყველების ნაწილია. ესენია:
1.# [[არსებითი სახელი]]: მაგიდა, სკამი, სახლი, სიხარული...
2.# [[ზედსართავი სახელი]]: ლამაზი, მწარე, თეთრი...
3.# [[რიცხვითი სახელი]]: ერთი, ათი, ასი, ბევრი, მეხუთედი...
4.# [[ნაცვალსახელი]]: მე, შენ, ისინი, ვინ, რა, თვითონ...
5.# [[ზმნა]]: ვწერ, მივდივარ, ვზივარ, მეძინა...
6.# [[ზმნიზედა]]: გუშინ, შარშან, გაისად, ზეგ...
7.# [[თანდებული]]: ვით, ზე, გან, შესახებ...
8.# [[კავშირი]]: და, რომ, როდესაც, რათა...
9.# [[ნაწილაკი]]: არა, ვერა, ხოლმე, მეთქი...
10.# [[შორისდებული]]: ყოჩაღ, ვაიმე, უჰ...
 
მათგან პირველი ოთხი სახელია. მათ გარკვეული ნიშნები ერთნაირი აქვთ,მაგალითად, ის, რომ იცვლებიან ბრუნვების მიხედვით.