პოეტის პირველი ლექსები [[1946]] წელს "ლიტერატურულ„ლიტერატურულ გაზეთში“ დაიბეჭდა, ხოლო [[1951]] წელს გამოვიდა მისი ლექსთა პირველი წიგნი. მას ეკუთვნის პოეტური კრებულები: "ჩემი„ჩემი ქუჩის დღესასწაული“ ([[1956]]), "საგზალი“„საგზალი“ ([[1959]]), "ოთხივე„ოთხივე მხრიდან“ ([[1975]]), "სიჩუმე“„სიჩუმე“ ([[1978]]), "ლექსები“„ლექსები“ ([[1980]]). პროზაულ ნაწარმოებებს შორის აღსანიშნავია „ტალღები ნაპირისკენ მიისწრაფიან“ ([[1957]]), „[[ბიჭი და ძაღლი]]“ ([[1966]]), „ოქროს თევზი“ ([[1966]]), „[[სალამურას თავგადასავალი]]“ ([[1969]]; შოთა რუსთაველის სახელმწიფო პრემია, [[1971]]), „ლუკა“ ([[1972]]), „თეთრი ცხენი“ ([[1984]]), კრებულები „მოთხრობები. რომანი“ ([[1972]]), „მოთხრობები“ ([[1975]]), „ჯადოსნური კაბა“, „ცისფერი ირემი“ და სხვა.
[[1973]] წლიდან იყო გამომცემლობა „[[ნაკადული (გამომცემლობა)|ნაკადულის]]“ დირექტორი, [[1982]] წლიდან ჟურნალ „[[მნათობი (ჟურნალი)|„მნათობის“მნათობის]]“ მთავარი რედაქტორი. [[1971]] წელს მიანიჭეს შოთა რუსთაველის პრემია, დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენითა და მედლებით.
არჩილ სულაკაური გარდაიცვალა [[1997]] წელს, თბილისში. დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში]].
