1870 წელს ი. მაჩაბელმა წარჩინებით დაამთავრა გიმნაზია. 1871-1874 წწ. სწავლობდა პეტერბურგის უნივერსიტეტის საბუნებისმეტყველო ფაკულტეტზე. დაუახლოვდა პროგრესულად მოაზროვნე ახალგაზრდობას, რამაც დიდი როლი ითამაშა ი. მაჩაბლის მსოფლმხედველობის ჩამოყალიბებაში. ივანე მაჩაბელი დაუახლოვდა პეტერბურგში ჩასულ ილია ჭავჭავაძეს, მასთან ერთად თარგმნა შექსპირის "მეფე ლირი", რომელმაც დიდი მოწონება დაიმსახურა ქართველ ინტელიგენციაში. 1874-1877 წწ. ი. მაჩაბელი სწავლობდა ჯერ გერმანიაში, ჰოპენჰაიმის სასოფლო-სამეურნეო აკადემიაში, მერე-პარიზში, სორბონის უნივერსიტეტში. 1879წ. მაჩაბელი დაბრუნდა საქართველოში და ნაყოფიერ შემოქმედებით და საზოგადოებრივ მოღვაწეობას შეუდგა. ამავე წლიდან ქართულ პრესაში იბეჭდებოდა მისი ლექსები, კრიტიკულ-პუბლიცისტური წერილები და თარგმანები. ი. მაჩაბელი აქტიური მონაწილე იყო ყველა იმ საზოგადოებრივი წამოწყებისა, რომელსაც ილია ჭავჭავაძე ხელმძღვანელობდა. იგი იყო შოთა რუსთაველის პოემის 1888 გამოცემის რედაქტორი; დიდი დახმარება გაუწია პოემის ილუსტრატორს, უნგრელ მხატვარს მ. ზიჩის, აგრეთვე მარჯორი უორდროპსა და პოემის სხვა უცხოელ მთარგმნელებს. მანვე რუსი კომპოზიტორის მ. იპოლიტოვ-ივანოვის თხოვნით დაწერა ლიბრეტო ოპერა "ვეფხისტყაოსნისათვის". ი. მაჩაბელი 1879 წლიდან "ივერიის" აქტიური თანამშრომელი, ხოლო 1882-1883 წელს რედაქტორი იყო. 1883-1885 წელში იგი რედაქტორობდა გაზ. "დროებას". ი. მაჩაბელმა გაამდიდრა ქართული თეატრის რეპერტუარი. თარგმნა მოლიერის "ეჭვით ავადმყოფი", სხვადასხვა ენიდან გადმოაკეთა პიესები, "ადვოკატი მელაძე", "ფრუ-ფრუ ანუ ცქრიალა საძაგელი", "ორ ცეცხლ შუა" და სხვა. შექსპირის ტრაგედიების ბრწყინვალე თარგმანებმა ივანე მაჩაბელს ღირსეული ადგილი დაუმკვიდრა ქართული ლიტერატურის ისტორიაში. ეს იყო ახალი სიტყვა ქართულ მხატ
'''ივანე გიორგის ძე მაჩაბელი''' (დ. [[8 თებერვალი]]<small> [ ძვ. სტ. 27 იანვარი]</small>, [[1854]], [[თამარაშენი (ქურთის მუნიციპალიტეტი)|თამარაშენი]], ახლანდელი [[ქურთის მუნიციპალიტეტი]] — გ. [[8 ივლისი]] <small>[ ძვ. სტ. 26 ივნისი]</small>, [[1898]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, მთარგმნელი და საზოგადო მოღვაწე.
